ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคม - พระกรรมปิญญาแปล ภาค ๑๓ - หน้าที่ 73
๔. เรื่องพระคุณภูมิทิพย์เถร* [๔๔๓]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวนาราม ทรงปรารภพระ
ภูมิทิพย์เถร ครั้นพระธรรมเทสนานว่า "น เต โข โสด"
เป็นต้น.
[พวกภิภพเนินพระเถระเข้าใจว่าปีเป็นสามเณร]
ความผิดดารว่า วันหนึ่ง เมื่อพระเถระนั้น ไม่สักว่าบรุงพระ
ศาสดา พอคลี่ไปแล้ว ภิกษุผู้ยู่ป่าประมาณ ๓๐ รูป พอเห็นท่าน
ก็มาเวียนบังคมพระศาสดาแล้วนั่ง พระศาสดาทอดพระเนตร
อุปนัยแห่งพระอรหัตของภิ bsเหล่านั้นแล้ว คำศาสนาปัญหานี้ว่า
"พระเถระองค์หนึ่งไปจากนี้ พวกเธอเห็นไหม ?"
พวกภิภพ. ไม่เห็น พระเจ้าข่า.
พระศาสดา. พวกเธอเห็นพระเถระนั่นมาภิ bsหรือ ?
พวกภิภพ. เห็นสามเณรรูปหนึ่ง พระเจ้า ข่า.
พระศาสดา. ภิกษุหลาย นับไม่ใช่สามเณร นับเป็นพระเถระ.
พวกภิภพ. เลิกกัน พระเจ้า ข่า.
[ลักษณะเถระและมีใช่เถระ]
พระศาสดา ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย เราไม่เรียกว่า เกาะ
เพราะความเป็นคนแก่ เพราะเหตุสัจว่านอาสนะพระเถระ ส่วน
* พระมาหากม ป. ๓ วัดมหาธาตุ แปล.