พระอุโบสถถูกฉกจงแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 205 : หน้า 207/254

ประโยค - พระอุโบสถถูกฉกจงแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 205 ๔. เรื่องนิครนธ* [๒๓๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระนครวัน ทรงปรารภพากนิครนถด์ ศรีสรพระธรรมเทสน่าว่า "อุติชิตาย" เป็นคำ. [พวกนิครนถ์ได้วะทะกับพวกภิษุ] ความผิดสารว่า ในวันหนึ่ง ภิกษุทั้งหลายเห็นพวกนิครนถ์แล้วสนทนากันว่า "ผู้มีอายุ พวกนิครนถ์เหล่านี้ ประเสริฐว่าพวกซีเปล่อย ซึ่งไม่ปกติโดยประการทั้งปวง(เพราะว่า) พวกนิครนถ์ก็ปกติเกิแม่ข้างหน้าข้างเดียวเท่านั้น ก็เห็นจะเป็นผู้มีความเมาละอาย (อยู่บ้าง)." พวกนิครนถ์ฟังคำ่นั้นแล้ว กล่าวว่า "พวกเรา ย่อมปกปิดเพราะเหตุนี้ นั่นหนาได้, พวกเรานกปิดเพราะเหตุันนั้น คือ ก็ลอ่งต่าง ๆ มีพื้นและสีก็เป็นต้นนั้นเทียว เป็นของเนื่องด้วยชีวิตินทรย์, เมื่อเป็นอย่างนั้น ละอองต่าง ๆ มีฝุ่นและสีก็เป็นต้นนั้นแล่นน้อ อย่าคาดในนานะภิษุ ทั่งหลายของพวกเรา" ดังนี้แล้ว ทำการพูดกับภิษุเหล่านั้นอย่างมากมาย ด้วยสามารถแห่งการ โต้ตอบวาทะกัน, ภิกษุทั้งหลายเข้าไปเฝ้า พระศาสดา ก็ทรงตรัสองค์นั้น ในเวลาที่นั่งนั่นแล้ว. [ผู้สมาทานผิดอ้อมถึงทุกติ] พระศาสดา ตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลาย ชื่อว่าผู้ * พระมหาอุ ป.ธ. ๗ วัดมหาวนสิทธิหาร ปกฉ. พระธรรมวาล่างก (ฉบ ป.ธ. ๖) วัดโสมนัสวิหาร ตรวงแก้ว.๑ ในอภิศกานะเช่น ปุณฅาลา หมายความว่า ปรามณู.