พระธัมปัตถิกา ภาค ๑๓ : หน้า 6/254

ประโยค - พระธัมปัตถิกาๅเปล่า ภาค ๑๓ - หน้า ๔ เขาก็ได้ทำเครื่องระดับเห็นปานนั้นแล. ลำดับนั้น อาจารย์ของเขามาเห็นเครื่องระดับแล้ว คำว่า "ชายผู้เดินไปในที่ใดที่หนึ่ง เป็นผู้สามารถถือศีลได้" จึงได้หรือผู้บริจาคของตน (แต่ขา). เขาเจริญด้วยอุตริมนต์แล้ว. [ลูกทำนุบญให้พ่อ] ลำดับนั้น บุตรทั้งหลายของเขาเจริญวิบแล้ว เรียนศิลปะ ในกล ต่อมา ไปพระนครสวรรค์ ดำรงวราวาสอยู่ในพระนครนั้น ได้เป็นผู้มี ศรัทธาแล๋วใส่ ฝ่ายบิดาของพวกเขาไม่ทำศรธอะไรเลย ถึง ความซารในนครตักศิลานแล้ว ลำดับนั้น พวกบุตรของเขาปรึกษา กันว่า "บิดาของพวกเราแก่" แล้วให้ยกมานั่งสำนนองตนพูดว่า "พวกฉันจะถวายทานเพื่อประโยชน์แก่บิดา" แล้วนิมนต์กฐินสงฆ์ มีพระพุทธเจ้าประธาน วันรุ่งขึ้น พวกเขามีนิมนต์กฐินลูกมีพระ พุทธเจ้าขึ้นเป็นประธานให้นั่งภายในเรือนแล้ว องค์โดยเศรพร์า, ใน เวลาสร้างกฐิน กราบทูลพระศาสดา ว่า "พระเจ้าข้า พวกข้าวพระ องค์ ถวายภัตนี้ให้เป็นชีวิตธาร (ภัครเพื่ออุกกุปสมบูรณ์) เพื่อบิณดา. ขอพระองค์ทรงทำบูชาโมทนา แก่บิดาของพวกเจ้าพระองค์เกิด." [พระศาสดาทรงแสดงธรรม] พระศาสดา ตรัสเรียกบิณฑ์ของพวกเขามาแล้ว ตรัสว่า "อุปสก ท่านเป็นคนแก่ มีสรีระแก่หอ่มนังคับในไม่เหลือง, เสนียทางคือศุทธิ เพื่อจะไปองค์งโลงของท่าน ยังไม่มี, ท่านง