ประโผค - พระปถัมภ์ฤๅษีทูลถามแปลภาค ๑ หน้า ที่ 36 : หน้า 38/254

ประโผค - พระปถัมภ์ฤๅษีทูลถามแปลภาค ๑ หน้า ที่ 36 [บรรพกรรมของพระศรีสรรค] พระศาสดาตรัสว่า "ภิญญาทั้งหลาย ภิญญูชื่อว่่าสะสมนัน ยอมที่ยาโอวาท ในบัดนี้ท่านนั้นหามได้; แม้ในกาลก่อน เธอได้ เป็นผู้โอวาทแล้ว," อภิญญูทั้งหลาย ทูลวิวรจวนแล้ว ทรงนำอัสดง- นิทานมาแล้ว ทรงยังฤๅษีทูลถามว่า:- "นายภูฏานั้น ไปสู่นู่นอื่น พิงพูดออกซึ่ง ทรัพย์แม้มก, นายตามแล้ว พิงปราชัยร้าย, ฤๅษี ท่านจงบริโภคโภคะทั้งหลายเถิด." ดั่งนี้แล้ว ศรัธว่า "ภิญญาทั้งหลาย ถึงบุคคลใด เมื่อชนเหล่ผู้นั้นซึ่ง วัตถุอันย่อกตาม มักตาม เศร้าหมองดาม ประณีตดาม หรือให้ วัตถุแก่ชนเหล่าอื่น (แต่) ไม่ให้แก่ตน ย่อมเป็นผู้ด้อยว่า; ชนผู้นั้น วิปลาสนาครดี มรรคและผลดี ย่อมไม่เกิดขึ้นแก่บุคคลนั้น" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรรมได้ทรงอธิปไตยของพระกตบังเหล่านี้ว่า:- "นายย่อมให้ (ทาน) ตามศรัทธา ตามความ เลื่อมใส, ชนะใจ ย่อมเป็นผู้ถ่องแท้ใน เพราะน่ำและข้าวของชนเหล่าผู้นั้น, ชนผู้นั้น ย่อมไม่บรรลุมาถีนาในกลางวันหรือในกลางคืน. ก่อกตัณทรรรมอันบุคคลใด ตาดบาดแล้ว ถอนได้ ทำให้มีราขาดแล้ว, บุคคลนั้นแล ย่อมบรรลุ สมาธิ ในกลางวันหรือในกลางคืน." ๏. ข. ช. ๒๗/๕๐. ทฤคุตตน ๒/๒๖.