มังคลัด: กรรมและธรรม ๓ ประการ : หน้า 5/239

ประโยค - มังคลัดทีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า ๕ เพราะเป็นเครื่องดำเนินไปสุดดี หรือุดดี แห่งบุคคล ได้แก่กรรม" [๒๖๔] อีกอย่างหนึ่ง คำว่า ชื่อว่าเป็นมรรค เพราะเป็นเหตุบรรลุมความเป็นไม่เสื่อม ( จากคุณสมบัติและวิบาสนามเป็นต้น) เพราะเหตุนี้ เทพาดคดีองค์หนึ่ง จึงกล่าวในสำนักพระภูภว่ "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรมทั้ง ๓ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแห่งภิกขุ ธรรม ๓ ประการนี้เป็นใดน? ธรรม ๓ ประการนั้น คือ ความเป็นผู้คุ้มครในพระศาสนา ๑ ความเป็นผู้คุ้มในพระธรรม ๑ ความเป็นผู้คุ้มในพระสงฆ์ ๑ ความเป็นผู้คุ้มในความไม่ประมาท ๑ ความเป็นผู้คุ้มในปฏิสัมภิทธิ์ ๑ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ธรรม ๓ ประการเหล่านี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแห่งภิกขุ" ดังนั้น เทพาดนั้น จึงกล่าวอย่างนี้แล้ว ก็ทยอยไปในที่นั้นนั่นเอง แม้พระศาสดาวันนี้บังรุ่งขึ้น ก็ได้ตรัสบอกคำที่เทวดาด่งนั้นกล่าว แก่กิษณุหลาย แล้วได้ตรัสถาม ๒ กานฑ์ในอุปมามฤกษ์ในอุตตวรรษ ปฐมณาสก์ ในสังสิบเงิน องค์ครุณิกาย ว่า "ภิกษุมีพระกลาดเป็นที่ภาค ๑ มีพระธรรมเป็นที่ภาค ๒ มีความคิดเห็นในพระสงฆ์อย่างแรงกล้า ๑ มีความคิดเห็นในสมาธิ ๑ มีความคิดเห็นในความไม่ประมาท ๑ มีความคิดเห็นในปฏิสัมภิทา ๑ ไม่ควรเพื่อจะเสื่อม ตั้งอยู่ในที่ลักคลังกระพนาที่เดียว." ๑. อง. สุตตก. ๒๗/๒๔