ความสำคัญของการเข้าใจพระพุทธศาสนา : หน้า 231/239

นิคคต๙ - มังคลลต้าที่เป็นเปล่เล่ม ๔ หน้าอ 231 ะแนะแนกซูกผู็เป็นเจ้า ท่านเห็นพระพุทธเจ้าผู้ ประเสริฐ ผู้ตัดอุตุคึ้นในกาลา นาถูกนัน ยิ่งตั้งให้เลื่อมใสในเรา และ ในภิกษุสงฆ์ผู้ยิยมแล้ว จะไม่ไปสู่ที่สุดตลอด แสนกับป. เขาเคลื่อนไหวจากทวโลกแล้วอันคุณล- มาคติเตือนแล้ว จักเป็นพระปัจเจกพุทธะผู มิอุณหาที่สุดสุดได้ ปราชญ (ชื่อ) ว่าโสมมัส." อรรถกถา จบ. ภูฏาจูสีหนานาทุสูตรนั้นว่า "นาถูกได้บ่มมัสการอยู่ เพราะ นำพืบมารมีแห่งปิ่นจาโพธิครอด ๆ สงไขยามได้ แต่เพราะความ ที่นถนนมีอิเลื่อมใสในพระผู้พระอุณา ด้วยความคุ้นเคยในพระพุทธ- ศาสนา คาดว่า อูลกุ เป็นต้น รุกเทพพอกล่าว. บทว่า กาลอฏฐิ ได้แก้ เสด็จลูกขึ้นจากที่ประทับกลางวันในตอนเย็น. บทคาวว่ ทุฏฐิโต น อฏฐติ คววามว่า นถานุ่งนั้น จักไม่ไปสู่ที่สุด." เรื่องนถุก จบ. [๕๒] เพราะฉะนั้น บุคคลเมื่อเห็นสมณะ พึงเข้าไปตั้ง กุศโลบายเท่านั้นไว้ ไม่ควรเข้าไปตั้งจิตด่าประทุษร้าย. เพราะผู้มิจฉิ คิดประทุษร้าย ย่อมประสพทุกข์ คนอเนก ย่อมประสพสุข. ในข้อบัน มีเรื่องเหล่านี้ (เป็นอุทาหรณ์) :- คำว่า โกสิม โดยมากเป็นชื่อของพระอินทร์ และเป็นชื่อของโคตรเช่น โกสิโยโคทร์ แต่ที่เป็น ชื่ออกูก็มี ซึ่งท่านจำแนกไว้ ๔ ชื่อ คือ อุณฑกาโรร อูลกโก โกสิโย โยสาร ๑. ๒. แปลตามฉบับไทยซึ่งมี โน. แต่ฉบับสี่กไม่มี โน. ถ้าไม่มี จศพท์ที่เป็นสุขจิง.