มังคลัตถทีปิ้น แปล เล่ม 4 หน้า 966 : หน้า 166/239

ประโยค๙ - มังคลัตถทีปิ้นแปล เล่ม ๔ หน้า๙๖๖ ทูลแด่พระราชาเพียงเท่านี้เท่านั้นว่าพระยอดอสรภฤทธิ์สมบูรณ์ด้วยพระธัญลักษณะแล้วเข้าเฝ้าพระทีวี อีกครูบาองค์อย่างนี้ว่า" ข้าแต่พระทีวี พระโอรสของพระองค์จักเป็นพระราชา การทีพระองค์ทรงเหี่ยวยพระฉัตรและพระอาทิตย์ไว้เป็นบูรพนิมิตแห่งความทีพระราชา๑๐๑ในชมพูทวีปทั้งสิ้น จักเป็นข้าเฝ้าของพระราชกุมารนั้น การเสวยดาว จักเป็นบูรพนิมิตแห่งการปฏิหารพระอาดั่งพระอาทิตย์ซึ่งร่วมเรดูกับอันไม่เป็นที่รัก การทีเสวยลาภกาฏ จักเป็นบูรพนิมิตแห่งการคัดทับผิด แล้วกย่องพระพุทธ-ศาสนา การทีเสวยรากดิน จักเป็นบูรพนิมิตแห่งความแก่ชราไปในที่สุดประมาณโยชน์หนึ่งในภัณฑ์นินต์ณิอัน เหนือในป่า กล่าวคือหนูไม้และชฎในป่า จักเป็นบูรพนิมิตแห่งการเผื่ออานำไปในที่ประมาณโยชน์หนึ่งในเบื้องบนอากาศ ชนโโลภิอรินนี้ไปสู่ที่๑๑๐โยชน์ แต่ที่นั่น แล้วอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง. ในกลายอื่น โอสถมาร คำอยู่ในราชสมบัติแล้วทรงสับเรื่องทั้งหมดอันพระมารกตรัสเล่า มีพระประสงค์จะทำสงครามแก่นชนโลภอัชชี จิ้งจงจากอวโลกันไปสู่ที่๗๐๐โยชน์ แต่ที่นั่น แล้วอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง. ในกล่าวอื่น โอสถมาร คำอยู่ในราชสมบัติแล้วทรงสับเรื่องทั้งหมดอันพระมารกตรัสเล่า มีพระประสงค์จะทำสงครามแก่นชนโลภอัชชี จิ้งจงจากอวโลกันไปสู่ที่๗๐๐โยชน์ แต่ที่นั่น แล้วอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง. ในกล่าวอื่น โอสถมาร คำอยู่ในราชสมบัติแล้วทรงสับเรื่องทั้งหมดอันพระมารกตรัสเล่า มีพระประสงค์จะทำสงครามแก่นชนโลภอัชชี จิ้งจงจากอวโลกันไปสู่ที่๗๐๐โยชน์ แต่ที่นั่น แล้วอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง.