ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มัดใดถ้าปีนี้เล่ม ๕ - หน้าที่ ๒๑๑
[ เรื่องพระราชธรร ]
ดังได้กล่าวมา พระพระธรรนั้น บวกในสำนักของพระสารีริบุตรเถระ
โดยับดังกล่าวแล้วในกฎตุฏกฏกาวา พระเถระ พาพท่านไปสู่วาส
ใกล้ป่าน อยู่ในทื่นกกล่าวสอน พรึสอนท่านเนือง ว่า "สิ่งนี้ เธอ
ควรทำ สิ่งนี้ เธอไม่ควรทำ." ท่านได้เป็นผู้ง่าย มีปกติรับ
(โอวามา) โดยเบ่งบาน; เพราะฉะนั้น ท่านเมื่อปฏิบัติตามโอวาท
ที่พระเถระสอนอยู่ โดย ๒-๓ วันเท่านั้น ก็ได้บรรจุพระอธิษฐาน
พระเถระพาท่านไปถวายบังคมพระสวดา นั่ังแล้ว ถูกตรัสถามว่า
" สาธุทุต อันถวายลือของเธอว่าง่ายแลหรือ?" จึงทูลว่า "ถูกแล้ว
พระเจ้าข้า เธอเป็นผู้ง่ายเหลือเกิน เมื่อบ่าพระองค์กล่าวโทษอะไร ๆ
อยู่ ไม่เคยโกธรเลย."
พระสวดา เมื่อจะทรงทำพระเถระนั้น ให้เป็นตัวอย่าง
แล้ว ตรัสสอนภูฐุทั้งหลาย จิตตรัสว่า "ภูภูหัวหลาย ธรรมาภิกษุ
ควรเป็นผู้ง่าย เหมือนาธะ แม้อิษเขาแสดงโทษว่าล่าวสอนอยู่ ก็
ไม่พึงโกรธ เมื่ออตสอนโดยปรายามอันอีก จึงตรัสว่า
" คึผู่ให้โอวาท กิญญวณกเห็น เหมือนผู้ตอบกุมทรัพย์ให้" อธิบว่า
"เหมือนอย่างว่า มนุษย์ผู้เจริญใจ ไม่ทำความโกรธในบุคคลผู้กดขาม
ก็ตาม โบยกตาม ด้วยพูดว่า 'เจ้าของถือเอาทรัพย์นี้' แล้วแสดง
ฃมทรัพย์ให้ ย่อมมีแต่บันเทิงเท่านั้น ฉันใด, เมื่อบุคคลเห็นปานนั้น
เห็นโทษอันไม่สมควร หรือความพลังพลามแล้ว บอกอยู่ กิฎฺไม่ควร