มังคลสดชาติบนสเปลา เล่ม ๑ - หน้า 192 มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 4 หน้า 192
หน้าที่ 192 / 239

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของความสันโดษและความอดทนในปัจจัยและกวนรวมถึงตัวอย่างการยืนหยัดในความเพียรของพระเณรที่ส่งผลต่อชีวิตและความเจริญในธรรมะ การอดกลั้นและความมั่นคงทางจิตใจถือเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาเป็นผู้มีภูมิธรรม เขียนถึงความประพฤติของพระเณรผู้มีความอุตสาหะอย่างตลอดคืน โดยการยืนตลอดที่ส่งผลต่อการพัฒนาความรู้และความเข้าใจในธรรม.

หัวข้อประเด็น

- ความอดทน
- ความเพียร
- พระเณร
- อนาคามี
- ธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มังคลสดชาติบนสเปลา เล่ม ๑ - หน้า 192 ในปัจจัยและกวนเป็นที่พึงพอใจ ความเป็นแห่งภิญญูผู้มีความ สันโดษในปัจจัยและกวนเป็นที่พึงพอใจนั้น ชื่อว่า ปาญอสนุโส- ภาวนารามตา (ความเป็นผู้มีความสันโดษในปัจจัยและกวนเป็น ที่พึงพอใจ) ด้วยความเป็นผู้มีความสันโดษในปัจจัยและกวนเป็นที่ มาดินนี้." [๒๔] องิ์ บุคคลใด อดกลั้นทุกขณะได้โดยแท้ ย่อมไม่ ประหวั่น ดุจพระปราชญ์ทะยพัดลมตลบตะแลงบุคคลนี้ ชื่อว่า อดทนต่อเวลา. [เรื่องพระปราณีบเศรษฐ] ดังได้กล่าวมา เมื่อพระระยะยังอยู่ด้วยความเพียรตลอดคืน ยืนอยู่ ลมในท้องก็ขึ้นแล้ว ท่านี้ย่อมไม่สามารถจะให้ลมในท้องนั้น สงบได้ จีงล้มกลิ่นไป พระเณรผู้ถืออภัยคาบเป็นวัตรยืนอยู่ ข้างที่รงกรรม กล่าวว่าท่านนั้นว่า "คุณ ธรรมบารรพชิต ย่อมเป็น ผู้มีความอดกลั้นเป็นปกติ." ท่านเรียนว่า "คือจะ ขอรับ " จีออดกลั้น นอนนั่งแน่ไป ลมผ่านดวงหยดตลอดจะคือ พระเณร งมเวทนา ได้แล้ว พิจารณายู อยู่ เป็นพระอนาคามิโดยสมุทเทียนั้นปริ็นพาน แล้ว. เรื่องพระปราณีบเศรษฐ จบ. [๒๕] ภิกษาสัพพาสุตวาสะนั้นว่า " พระเณรเป็นพระอนาคามี ในเมื่อล่มะผดควงทนั่นเอง โดยคู่เดียว คือโดยทันใด บทว่า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More