มังกรคติที่เป็นฉบับ เล่ม ๔ - พระเถร และการบรรลุธรรม : หน้า 189/239

ประโยค๕- มังกรคติที่เป็นฉบับ เล่ม ๔ - หน้า 189 พระเถร พิจารณาศิล ตังแต่นั้นโรงเป็นที่อุปสมบท ให้มีชื่อเกิดขึ้นว่า "เราเป็นผู้มีศิลบริสุทธิ์" พินิจเข้าสู่ไปสู่แผ่นดินพร้อมกับการเกิดขึ้นแห่งจิต พระเถร ได้ความแน่นแน่แน่นในที่นั้นนั่นเอง เจริญวิปัสสนาแล้วบรรลุพระอรหันต์ เรื่องพระปลายเถร จบ. [๔๕] คือทัศนาสพาสุตสูตรว่านว่า " ทบทา ปริสุทธิโลมภู" ความว่า พระเถร คิดว่า "เราเป็นผู้มีศิลบริสุทธิ์" ไม่คานึงถึงความตายแม่ในที่ทั้งปวง ให้บังเกิดความไม่กลัวเป็นมูลเกิดขึ้นแล้ว. บทว่า สจิตตุเปนาปา คือ พร้อมกับการเกิดขึ้นแห่งนี้อัน ชายชื่นที่เดียว. สองบทว่า วิสิ นิวิติฏฏวา ความว่า พิสูจกำลัง ปีติทับถมแล้ว จึงได้เล่นกลับออกทางปากแผลที่งูนั่นเอง. บทว่า ตตฺถา คือ ในที่ ๆ ถูกขบมันเอง. สองบทว่า อิดุตตตคูด ลฏฺฐวา คือ บรรลุความตั้งมั่นโดยเป็นต้นว่า "กายของภิกษูผู้ใจประกอบ ด้วยปีติอ่อนระงับ" ดังนี้. เรื่องพระเถร ๒ รูปตามที่กล่าวแล้ว มาในอรรถกถาสัพพาสตร. [เรื่องพระเถรผู้ถืออินทบทเป็นวัตร] [๔๖๐] ดังได้สัคมา ภิกฺขุ๓๐ รูป เข้าจำพรรษาอยู่ในวิหารชื่อคราวอังคณะ ในวันอุโบสถ ย่อมแสดงมหาราชิกซึ่งมีความ ๑.ป. สุ. ๑/๑๐๗