ความเป็นไปแห่งตรีสริยะ : หน้า 233/239

ประโยค๕ - มังกรัลลายป็นแผล เล่ม ๔ - หน้า ฿ 233 ครั้งนั้น พระมหาโมคคัลลานะ ถามถึงความเป็นไปแห่งตรีสริยะ ท่านกล่าวว่า "โมคคัลลานะผู้มีอายุ เราพอได้ถ่ายภาพให้เป็นไปได้ ด้วยว่า ที่ตรงจะมี ทุกข์เล็กน้อย." ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร เมื่อสี่ริยะอันกำลังแห่งสมาบัติสำเร็จแล้ว ที่สรีระของพระเถระจึงมีทุกข์เล็กน้อย?" แก้ว่า "เพราะความที่ท่านออก (จากสมาบัติเพราะไม่นานเลย." จริงอยู่ ทุกข์ไม่ปรากฏอยู่ในภายในแห่งสมาบัติ ปรากฏแล้วหน่อยหนึ่ง เพราะความเป็นสภาวะอันคาย คู่อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นเพราะ ยงเป็นต้น ไม่ปรากฏอยู่กับบุคคลผู้บังเกิดความหลับ [หลับสนิท] ปรากฏแก่ผู้ตื่นแล้วเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในขณะนั้นเอง ยังคงมีความเร่าร้อนมากเกิดขึ้นในสรีระ กล่าวอยู่ว่า "เร่าร้อน เร่าร้อน" ตกลงบนแผ่นดินจากอากาศ แผ่นดินก็ก็ให้ช่อง [แผ่นดินสูบ] ถูกเปล่าไปในอวจีรถดังขึ้นคร่าว พาไปสู่สวนแล้ว. ถามว่า "ก็ยิ่งนั้นเข้าไปสู่รถโดยอัตภาพแห่งยักษ์นั้นแน่หรือ?" แก้วว่า "ก็เพราะกำลังแห่งบาปกรรมที่เป็นกิิษฎธรรมเวทย์ซึ่งได้มีแล้วในยุคนี้" เขาจึงสวยงามในอัธยาศัยแห่งยักษ์