ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ มังคลิดตามปีนี้เปนเล่ม ๔ หน้า ๒๕
ในกาลก่อน "
บทว่า สุพุทฺโธ ความว่า พระเถร ให้พวกภิภูมิภิญญา ๕
นั่น ๆ อยู่ในวิหารทั้งหมดตามสมควร.
บทว่า สมณหา ความว่า พวกอามาตย์ได้ถวายปัจจัย ๕
มีจีรเป็นต้น อนสมควร คือเป็นกับปิยะ แก่สมณะทั้งหลาย แก่สงฆ์.
เรื่องอามาตย์ของพระเจ้า ปิทธราช จบ.
[เรื่องพระเจ้าโตรานея]
[๒๐] ก็พระเจ้าปีดาร ทรงดำรงอยู่ในราชสมบัตใหม่แล้ว
ทรงนำเพ็ญกุศลเป็นอนุมาก ๆ และรับสั่งให้พระพุทธเจน คือพระ
ไตรปิฏกลงในใจนา ทรงดำรงอยู่อดอลคะระชนมายุแล้ว ก็เสด็จ
สรรค์คี เมื่อนพระองค์เสด็จสรรค์แล้ว อนสมณะทั้งหลายก็อิทธิเก
เจ้าชายมาทุพะก็ผู้เป็นพระนัดดาวของพระองค์ไว้ในราชสมบัติ.
ครั้งนั้น พระมหานาคะผู้เป็นพระโอรสองค์พระองค์ครัว เมื่อ
จะทรงทำโครงการเพราะเหตุรารสมบัติ ประทับอยู่ ณ ที่นี้ ๆ ใน
หนนบ, พระองค์ทรงได้プที่ประทับในวิหาร ทรงพอพระทัยแล้ว ส่วน
ในวิหารใด ๆ ก็ภูมิทั้งหลายไม่ได้ให้ประทับแต่พระองค์, พระองค์
ก็รังรุกชุมเร้า ในภายหลัง ได้ครอบครองราชสมบัติแล้ว จึงให้ร่อ
วิหารนั้นเสียดังหมด.
เพราะเหตุนัน พระมหานาคะ กล่าวว่า คำว่าเป็นนาคาถาไว้ใน
ปริมาณที่ ๔๕ แหล่งคัมภีร์มาหวงสวา
* มหาปุญฺญตา บุญเป็นอันมาก.