มังกรตถกาที่ยืนเปล่า : หน้า 37/239

ประโยค ๕ - มังกรตถกาที่ยืนเปล่า เล่ม ๔ หน้า ๓๗ วันหนึ่ง ปู่ริตนั่น คิดว่า "เราจักท่องมนต์" จึงนั่งบนแผ่นหินคาด ณ ที่เป็นเนินแห่งหนึ่ง ไปบ่า ทำการท่องแล้วก็หลับไป. เก.sqlite (ของ). เวลา(ที่)ปู่ริตนั่นกำลังท่อง สุนัขจึงออกตั้วนั้น นอนอยู่ในโพรงแห่งหนึ่ง ได้นนมตั้นแล้วก็จำไม่ได้ล้อง. ได้ยินว่า สุนัขจึงออกตัวนั้น ในอัตภาพที่ล่วงแล้วในลำดับ ได้เป็นพราหมณ์ผู้นั่น ผู้มีมนต์ชื่อปรวุธะอันคอลก็แกล่ สุนัขจึงออก นั้น เข้าไปอุ้บแล้ว ราชมันตั้น บังคับสุนัขจึงออกหลายร้อยตัว ทำสัตว์ ๔ เท่าแม้ทั้งหมดช่าง มา ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมดมีช้าง ม้า ราชสีห์ เสื้อโสร่ง สุกรและเนื้อ เป็นกัน (๔) เท่าแม้หมด แวะคล้องไปแล้ว บริษัทได้มีถึง ๑๒ โยชน์. สิโลราชนั่น จึงส่งสาสน์ ไปแต่พระราชา โดยฤทธิ์ ณ ที่ไม่ไกลแต่พระนครว่า "พระราชางปล่อย ราชสมบัติ หรือองให้ทำรบ." มนุษย์ทั้งหลาย พากันตกใจสะกลัว จึงปิดประตูพระนครแล้ว. ปู่ริตเ ปลอบพระราชาและมนุษย์ทั้งปวงให้ใจแล้ว กล่าวว่า "ท่านทั้งหลายอย่ากลัวเลย, การรบกับพระมหาญจึงออกนั้น จงเป็นภาระของเรา" แล้วจึงสูบป่อมที่ประตู กล่าวว่า "สัพพทวะผู้