ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕. มังคลิตัติทินนี้แปล เล่ม ๔ หน้า 17
ปฏิสัมภาษ ๒ อย่างนี้ ย่อมทำลายที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ย่อมทำลายที่เกิดแล้วให้มันคง ย่อมรักษาชีวิตของตนไว้ได้ในที่ ๆ มีความ รังเกียจ ดั่งพระเจ้าเหอส่วนดีดด้วยมือซึ่งกับอันขับรถน่านเอง แล้วเทวดารงด้วยยามนั้นและ ถามแต่พระเจ้าโรนากะนั้น ก็ใน การทำลายที่ยังไม่ให้เกิดขึ้น ควรกล่าวเรื่องมหาสัชชานที่พระ เจ้ามหานาคผู้เสด็จไปจากฝั่งนี้ (จากเมืองอุบลราช) เสด็จถึงฝั่งคงโนน ทรงได้รับความสมะระในสำนักงานพระกระษะรูปหนึ่งแล้ว เสด็จกลับมา ดำรงอยู่ในราชสมบัติ ถือเป็นไปในอันตรัมพังควัณถวัติพระ ชนมายุ. ในการทำลายที่เกิดขึ้นแล้วให้มันคง พึงกล่าวเรื่องที่พวก โธรได้รับปฏิบัติการจากมือพระทีมางถอภัยธเศร แล้ว ไม่พากับปล้น ทรัพย์ในอดีตปีพุทธวาร
[๒๗] อรรถกถาสัชฌ (กรณ) ว่าดัวว่า "เพื่อแสดง อานิสงส์ปฏิสาน พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวเรื่องไวหลายเรื่องใน มหาจรรถกถาโดยพิสดาร มีเป็นฉบับอย่างนี้ คือ เรื่องพระเจ้าโรนากา เรื่องพระเจ้ามหารานคู้ ไปชมพูกับพระราชภาค เรื่อง อามาตย์ ๔ นาย ในรัชกาลแห่งพระเจ้าอุรุราช เรื่องอัชฌโร. บรรดา เรื่องเหล่านั้น จะกล่าวเรื่องหนึ่ง ดั่งต่อไปนี้:-
[ เรื่องอภัยโจ ]
ดังได้กล่าวมา ในเกาะสีฬด โจรชื่ออภัย มีวิริยาประมาณ ๕๐๐ ตั้งช่องอยู่ ณ ที่แห่งหนึ่ง ยังประชาชนให้อพพพไปดลอดที่ประมาน
๑. สมุนฺ. มหาวิกขุก. ๑/๕๒๓.