ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ มังคลดั้งทีเป็นแผลง ๔ - หน้า ๑๕๔
นี้? เธอทั้งหลายของฟังธรรม โดยเคราะห์ เมื่อเธอฟัง และสาธยาย
ธรรมโดยเคราะห์ ฟังหวังอานิสงส์เหล่านี้ มีประมาณเท่าไหร่" ดังนี้
จึงครัสสถานดูสูตร ในปัญจวรรณ คุตตปัญญาสถ์ ในคุณนิบาต
องค์คุตตรนกายว่า "ภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายอันไปตามไตร อภิ
ภิกษุอรมด้วยอาวา หาอยู่ด้วยใจ เททองด้วยดีด้วยทิฐิ อานี-
สงส์ ๔ พึงหวังได้ อานิสงส์ ๔ คืออะไรบ้าง? ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ
ในธรรมวันนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรม คือ สุตตะ เคยยากระนะ
คาถา อิติวุตตะ ชาดก อัพภุธรรม เวทัลละ ธรรม
เหล่านี้ของเธอ ย่อมไปตามไตร อันเธออบรมด้วยอาวา หาเพ่งด้วยใจ
แททองด้วยดีด้วยทิฐิ ภิกษุนั้น มีวิตั้งลิม ได้ทำใจอยู่ ย่อม
เข้าถึงหมู่เทพพวกใดพวกหนึ่ง บทแห่งธรรมย่อมปรากฏแก่ภิกษุ (ผู้ทำ
กละ) นั้น ผู้สูงในหมู่เทพบั้น ภิกษุ全部หลาย สติกัดฉันซ่า, ภิกษุนั้น
มีสติ จะเป็นผู้นำคุณวิชาเพลินที่เดียว ภิกษุทั้งหลาย ธรรมทั้งหลาย
ไปตามไตร ฯ ฯ อันภิกษุเททองด้วยดีด้วยทิฐิ นี้อานิสงส์ที่ ๑
อภินัญพึงหวังได้
ภิกษุทั้งหลาย ก็ช่อื่นที่ควรกล่าวยังมีอยู่ вра, ภิกษุอ่อนเล่าเรียน
ธรรม คือ สุตตะ ฯ ฯ ย่อมเข้าถิ่นหมู่เทพ. บทธรรมทั้งหลายย่อม
ไม่ปรากฏแกภิกษุนั้น ผู้สูงในหมู่เทพนั่นเองที่เดียว เรีย แต่ว่า ภิกษุ
ผู้มีกระติ ถึงความเป็นผู้นำทางใจ ย่อมแสดงธรรมแก่เทพบริษัท
ได้, ภิกษุนัน่ ย่อมมีความคิดอย่างนี้ว่า ธรรมวินันนี้แหละ ซึ่งเป็น
@ อง. จตุก. ๒๒/๒๕๕