บทซึ่งพูดถึงผลกรรมและความโลภ : หน้า 77/239

ประโยค- มังคลดาหปีนี้แปล เล่ม ๔ หน้า 77 ว่า "แม่บุญนี้ คงทำกรรมเช่นกับกรรมที่ทำ ๆ จึงปรากฏนะ เสวยผลของกรรมนัน้น" แล้วจึงจางลงบนกระหมอมของเขา แล้ว หนีไป. [๑๓๕] ฐิฏิกังสิติดสุวณว่า อธิบายว่า เพราะความโลภใน ทรัพย์ ไม่ใช่เพราะความพอใจในธรรม. ชื่อว่า หากแต่ที่ไหนได้ เพราะความเป็นสภาที่ใคร ๆ จะไม่พึงปลูกให้ลูกขึ้น. มาตรห้ามไว้ ด้วยประการว่า "ชื่อว่า การไปในสมุทร มีอันตรายมาก" สองท่า อนุญ์ กฎวา คำว่ำ เขาทำด๋ายไว้ในระหว่างเท้าทั้ง ๒ ด้วยสามารถ แห่งการข้ามไป. เรือได้หยุดแล้ว เพราะลมไม่พัด ด้วยกำลังกรรม อันลามกของนายมิติวินทุกณะ. นายมิติวินทุกนั้น เสวยสมบัติอยู ด้วยอานุภาพแห่งอุโบสถกรรม อันตบัณฐานแล้ว ตลอดวันหนึ่ง อนุพนางเวนากปรีดนิฯ กล่าวห้ามแล้ว เหมือนนางเวนิก- เปรตพวกก่อน กล่าวห้ามว่า "ท่านอย่าได้ไปทางอื่น ๆ เลย" เหตุนี้ พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า ตาติ ปรโต ปรโต ม โอภาสิติ วจีวาณาโน ดังนี้. มาว่า รูฏกุธิ วา คำว่า ชังรมูร คนหนึ่ง ผูทรงจักรคนเหมือนคมมีดโกน. จักรดั้น ได้ปรากฎแล้ว ด้วยกำลังกรรมอันลามก. [๑๓๖] คำนี้นะ พระ โพธิสัตว์ (เกิด) เป็นเทวราชองค์หนึ่ง ที่อารถรมไปในอุโบสถนะ ได้ถึงที่นั่น. นายมิติวินทุกเอ็นพระ โพธิสัตว์นั้นแล้ว ถามว่า "ข้าแต่เทวราชเจ้า จักรนี้ ย่อมครอบ บออยู่ ดูเครื่องงบ ๆ เมื่อตามจะนะ ข้าพเจ้าทำบาปอะไรไว้หนอ?"