ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕๕ - มังคลิดกัปนี้นี้แปล เล่ม๔ หน้า๕๕
อยากได้วั๊คดูแม่ทั้งหมด เพราะเหตุนี้ ภิกษุผู้ทรงผมตั้งสุดเป็นวัตร
ยอมทำได้ โดยถึงเดือนเท่านั้น เพราะความที่ภักดีเป็นของไม่เนื่อง
ด้วยผู้อื่น แต่พระผู้พระภากรอนุญาตไว้ประมาณ ๑ เดือน เพราะ
การได้ของภิกษุผู้อื่นดีด้วยคุณจีรณอานันท์ เนื่องด้วยผู้อื่น การ
ตรึกเพียงหนึ่งเดือนหรือถึงเดือนดังกล่าวมาจะนี้ ชื่อว่า วิจิตสันโดน
ความที่การตรึกเป็นไปช่วงเวลาที่ท่านกำหนดไว้ ภิกษุแม้ปรารถนา
พระเณรจะเป็นสายของตนในการแสวงหา นี้ กล่าวด้วยความเคารพ
อย่างหน่ออย่างนี้ว่า ท่านผู้อภิญญา กระผมจัดไปสู่ปุราณ์ ดังนี้
ฝ่ายพระเณร ทราบอัยษัศยของเธอแล้ว กล่าวว่าผู้อายุ แม้เรา
ก็จะไป พระเณร ถามปัญหาด้วยหวังว่า โอกาสแห่งความตรึก
งงอยมีเท่าเทียมนี้ ดังนั้น จะไปสู่บ้าน
บทว่า อุจจาริลัทฺโภ คือ ผู้อุจจาระเบียดเบียนแล้ว
ในกาลนั้น พระปิ้งสุดลูกโดย ยืนอยู่ ณ ที่นั้นนั่นเอง เจริญปัสสาวะ
แล้วบรรลุผล ๓ เพราะความที่แต่ละตั้งทั้งหลายอันท่านผู้นี้ได้แล้ว โดย
ความที่แห่งกำลังเต็มและโสมัสอันเกิดขึ้นในพระถาคต โดยหนูคือ
การระลึกถึงทุกภารกิจของพระผู้พระภาคมีอิริยาบถ แม้กล่าวว่า
'เราจักได้ ณ ที่ไหน ดังนี้ เป็นเมืองต้นแห่งความหวังลาภ เพราะเหตุ
นั้น ในคมนั้นโดยนั้น พระอรรถากาจารย์ กล่าวว่่า อภิญญาดูวา.
จะกล่าวไปถึงการคิดเป็นต้นอย่างนี้ว่า นราจักได้เองดี จักได้เอง
ที่น่าชอบใจ
เมื่อจะหลีกเลี่ยงคำถาถามว่า 'ก็ีกญควรไปอย่างไร ? ดังนี้