มังคลติภาคนี้ - บทที่ 4 หน้า 70 : หน้า 70/239

ประโยค - มังคลติภาคนี้นี่แปล เล่ม ๔ หน้า 70 สองบทว่า ปัญญาปฏิทา วุฒุตนเยนวา คำว่า สันโดใน เสนาสนะเหล่านั้น พึงทราบโดยยิ่งกล่าวแล้วในบิณฑบาตนั้นและ ตามสมควร โดยประกอบเป็นต้นว่า วิญญูผู้นี้ ย่อมตรัสว่า "วันนี้ เรา จึงอยู่ ณ ที่ไหน?" ภูมิเมื่อครั้นนอกกาน ย่อมเป็นผู้คลื่น เป็น ผู้เห็นห่าง จากอริยวงศ์ อันย่อม คำทั้งหมดมีอิทธิ์อย่างนี้ว่า "แม่เมื่อ แสวงหาเสนาสนะ ไม่พึงคิดว่า 'เราจักได้ ณ ที่ไหน' แล้ว พึง ไปด้วย มุ่งพระกินบูชารเป็นใหญ่เท่านั้น ดังนี้ ก็เป็นเนียมก่อนนั้นเเต่ เมื่อมีคำถามว่า 'ก็เพราะเหตุไร' พระผู้พระภาค เมื่อทรง แสดงสีณโดในปัจฉะ ในสีณคติสุดนี้ จึ่งไม่ทราบจัดสีณโดยในคลิน- ^_^ ปัจจัยเข้าไว้? พระอรฺธภาวะ เมื่อจะแสดงคำเฉลยว่า "ก็ข้อ นั้น ท่านไม่ควรเห็นอย่างนั้น" จิงกล่าวว่า อิฉนปุปฺโญปิ นน ปัญญาปฏิทา นิจัง. ธีรามยาว่า 'เพราะความที่แท้คลิน-^_^ ปัจจัยนั้น เป็นของเสมอกัน ( กับบิณฑบาต ) โดยความเป็นอัน ภิญญูผู้นี้กิน เมื่อมีคำถามว่า 'ถ้า' เมื่อถืออาความเช่นนั้น พึงปรา*ษณา สันโดโดย ๑๕ อย่าง แม้วิวิภาคกันโดยเป็นต้น แม้ในคลินปัจจัยนั้น เหมือนในบิณฑบาตรึ? พระอรฺธภาวะ เมื่อจะแสดงคำเฉลย ว่า "ไม่ควรปรา*ษณา" ดังนี้ จึงกล่าวว่า ตตฺถุ เป็นต้น. ฏิกาณแห่งสันโดโดย ๕๐ ขบ. [๑๐๕] ในอรรถถามมงคลสูตรนี้ พระอรฺธภาวะจากร้าย กล่าวว่า ๑. ปรมิตโวติคา ทุกทุกปุปฺโญวัดนามา ๑๖๒.