ลักษณะความไม่เคารพในศิลป์และสมาธิ มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 4 หน้า 9
หน้าที่ 9 / 239

สรุปเนื้อหา

บทความนี้ว่าด้วยลักษณะความไม่เคารพในศิลป์และสมาธิ ตามแนวทางของพระพุทธศาสนา โดยได้อ้างอิงจากอรรถกถาสังคิดสูตรและอรรถกถาสังสัจจสูตร ซึ่งเน้นความสำคัญของการให้ความเคารพในศิลปะ ความสมาธิ และความไม่ประมาณที่เป็นสิ่งที่ผู้ปฏิบัติธรรมควรทราบและเคารพ หากภิกษุไม่สามารถบริบูรณ์ในศิลป์และสมาธิได้ ก็ถือเป็นการขาดความเคารพต่อคำสอนของพระพุทธเจ้า ตามคำให้การของพระอรรถกถาจารย์ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ควรคำนึงถึงในชีวิตประจำวันของผู้ปฏิบัติธรรม

หัวข้อประเด็น

-ลักษณะความไม่เคารพในศิลป์
-ลักษณะความไม่เคารพในสมาธิ
-ความไม่เคารพในความไม่ประมาณ
-อรรถกถาสังคิดสูตร
-อรรถกถาสังสัจจสูตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - มังคลัตต์นี้มีแปล เล่ม ๔ หน้า ที่ 9 มือหรือรัดเย็คด้วยผ้า ก็หรือทำการคอน่องมือ และเท่าอย่างอื่น อัน พระเถระมีได้ชื่อเชิญพูดในสำนักงานของภูษาแก้ทั้งหมด ภูกูนีชื่อว่า "ไม่เคารพในพระสงฆ์." [ลักษณะความไม่เคารพในศิลป์] อรรถกถาสังคิดสูตรว่า "ภิกษุไม่ย่อมศิลาก ๓ ให้บริบูรณ์เทียว ชื่อว่า "ไม่เคารพในศิลปะ." ภูกาสังคิดสูตรว่า "ภิกษุซื้อว่า ไม่ทำให้บริบูรณ์ในศิลปะ แม้ ด้วยเหตุสุตว่าความไม่เอื้อเพื่อเท่านั้น ชื่อว่า "ไม่เคารพในศิลาขา เพราะ เหตุนัน พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าวว่า "ผู้ไม่ให้บริบูรณ์เทียว ชื่อ ว่า "ไม่มีความเคารพในศิลาขา." [ลักษณะความไม่เคารพในสมาธิ] อรรถกถาสังสัจจสูตรว่า "ภิกษุไม่ย่อมสมาธิ ๓ ให้กิดขึ้น ก็หรือ ไม่ทำความพยายามเพื่อต้องการสมาธิ ๓ นั้นให้เกิดขึ้น ชื่อว่า ผู้ไม่ เคารพในสมาธิ." [ลักษณะความไม่เคารพในความไม่ประมาณ] อรรถกถาสังคิดสูตรว่า "ภิกษุไม่พอฤทธิ์ธรรมมีความไม่ประม มากเป็นลักษณะ ชื่อว่า ไม่เคารพในความไม่ประมาณ ภิกษุผู้ไม่ กระทำปฏิสันฐานแม่ง ๒ อย่าง ชื่อว่า ไม่เคารพในปฏิสันฐาน. ความเคารพ บัญฑิตพึงทราบด้วยสามารถแห่งนัยอันตรงกันข้ามกับคำที่กล่าวแล้ว." ๑. ฤ๖. วิ. ๓/๒๕๕. ๒. สา. ป. ๒/๒๕๕.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More