ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕๙ - มั่งคลิดทางนี้เป็นเปล่ เล่ม ๕ - หน้าที่ 119
นั่น, ก้อนเตาโลหิต มี ๕ จำพวก ด้วยสามารถอาจารย์ คือ ปิพพั่น-
เตาโลหิต ๑ อุปสมบัติเตาโลหิต ๑ นิสัยสันเตาโลหิต ๑ มันสมเตาโลหิต ๑ ส่วนคำว่า "ผู้ประกฤตสมาราก่อนบิดายาก่อน" นี้ ย่อมสมด้วยอรรถถากถิติอบ ผกดา องค์ครุนิกาย
[๒๓] จริงอยู่ ในรสรภถิกนิมาบ องค์ครุนิกายนั้น ท่านกล่าวว่า "บุคคลผู้อยู่ อิ่นอื่นร้อย อยู่ ซึ่งอุปการะที่บุพพการีทำในตน โดยความเป็นอุปการะ ให้เป็นไป สมรกเฑกุ์บารที่ผู้อื่นกระทำแล้ว กล่าวว่า กำฏูญฤตเวที" ฤกฏิกนิมาบ องค์ครุนิกายนั้นว่า "บุคคลผู้อยู่ ให้ผู้อื่นรู้ อยู่ ซึ่งอุปการะที่บุพพการีทำในตน โดยความเป็นอุปการะ ให้เป็นไป สมรกเฑกุ์บารที่ผู้อื่นกระทำแล้ว กล่าวว่า กำฏูญฤตเวที เหตุุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า อิมาน มูฬ ฐา เป็นตน" ฤกฏิกนิมาบ องค์ครุนิกายว่า "บุคคลผู้มีจิตประกอบด้วยความถ่อเกีอง ซึ่งเป็นไป เว้นจากเหตุ กล่าวว่า อบริษัทุโล (ผู้นำเอาโดยไม่มีเหตุ ). บุคคลผู้ไม่มุ่งประโยชน์แม้นเป็นอนาคต ก็ชื่อว่ากำฏูญฌตะบุคคลเหมือนกัน (แต่) ไม่ใช่ว่า บูพการี เพราะเทียบเคียงอุปกะระ ที่เขาทำแล้วนั่น อันตนได้รับในก่อน เหตุฉนั้น ท่านจึงกล่าวว่า กฤศุติเม ดังนี้เป็นต้น" อนุภูมิว่า "บทว่า ปูรมคุตติ ความว่า อนันตรรับก่อน ด้วยคำว่า 'ผู้นี้ทำแก้เรา' เป็นตน. ลงบบทว่า ต คถ ความว่า ก. มโน. ปุ. ๒/๑๓๗."