ความอดทนและคำพูดของผู้อื่น : หน้า 195/239

ประโยค- มังคลัดดาที่เป็นเปล เล่ม ๔ หน้า ๑๙๕ แนงบุคคลผูสมาทิฏิฏิิ มี่ ในข้อนี้ มีพระชันษานิตติเกรอเป็นอุทาหรณ์. เพราะฉะนั้น ความอดทนต่ออภัยคำของชนทั้งหลาย ท่านจึงกล่าวว่า สูงสุด. [๒๒] กีฎู คิด อันดับว่า " ผู้นิเลวกว่เรา" ความอดทนต่อคำหยาบของผู้ฉัน เป็นของสูงสุดกว่า ( อย่างอื่น ). เพราะเหตุนี้น สรรค์ดาคบสึงกล่าวว่า " บุคคล พึ่งอดทนต่อคำของผู้ประเสริฐได้ เพราะความกลัว, คือ งี้ พึงอดทนคำ ของผู้สมกันได้ เพราะเหตุแห่งความแข็งดี กัน, ส่วนผูใดในโลกนี้ พึงอดทนคำของ ผู้ว่าได้, สัญญูทั้งหลายกล่าวว่าความอดทน นั้นของบุคคลนั้นว่า สูงสุด." อรรถกถาชาดกว่า " บรรดาบาทเหล่านั้น สองบทว่า เอด ขนูติ ความว่า ส่วนความอดทนต่ออภัยคำของผู้นำโดยชาตและโคตร เป็นต้นนี้มีในคำก่อนทั้งหลาย ย่อมกล่าวความอดทนนันว่า สูงสุด. อธิบายว่า ส่วนความอดทนต่ออภัยคำของผู้ประเสริฐโดย ชาติเป็นต้นเพราะความกลัว ของคนเสมอกันกันเพราะเห็นโทษในเพราะ การแบ่งดี มีการทำให้อย่างว่าเหตุเป็นลักษณะนั้นได, ขันธ์นี้ หาว่า อธิษฐานขันติไม่." ๑. ชาดกฐกถา ๓/๑๙๗