ความสำคัญของการควบคุมอารมณ์ : หน้า 200/239

ประโยค ๕ - มักคลาดมิเปนเปน เล่ม ๕ - หน้าที่ 200 ตอบ ต่อคนผูโกรธฯ ; เพราะผูโกรธตอบผูโกรธ ย่อมเป็นคนเอก เพราะเหตุนัน ท่าวิสกะ จึงตรัสว่า "ผูใดโกรธตอบผูโกรธ ผู้นั้นย่อมเป็นผูามาก กว่าผู้นั้นแน เพราะความโกรธนัน ผูไม โกรธตอบบุคคลผูโกรธอยู่ ย่อมชนะสงคราม อนุบุคคลชนะได้ด้วยอาม. อรรถกว่าสํคัญสังวาสว่า "บรรดาทหาลนั้น บากกว่าว่า ตุลสา เตน ปาปิโย ความว่า "ผูใด ย่อมโกรธตอบบุคคลผูโกรธ ผู้นั้น พึงเป็นผูามากว่านบุคคนนั้นแนแน เพราะความโกรธนัน [๔๒๓] เพราะฉะนัน บุคคลเมื่อลงเห็นโทษแห่งความไม่อดทน ควรต้องอยู่ในอธิษฐานบันติ เพราะผู้อยู่ในอธิษฐานบันตินันแนแน ย่อมเป็นผู้ได้ ชื่อว่าสงบลงเสมอเป็นนั่น เนื้อความนี้ ควรแสดงด้วย เรื่องแห่งหญิงแม่เจ้าเรือนชื่อ เวทีกา. [เรื่องนางเวทีกา] ดังได้กล่าวมา ในอดีตกาล ในกรุงสาวัตดี ได้มีหญิงแม่เจ้าเรือน ชื่อ เวทีกา เป็นผูลงบเสงี่ยม ถ่อมตน ลงบระงับ กิตติศัพท์อัน งามของนางได้ฟังจรไปอย่างวู" นางเวทีกา เป็นผู้สงบเสงี่ยม นางเวทีกา เป็นผู้ฉอ่อนตัว นางเวทีกา เป็นผูสูงระงับ." ก็นาง ๓ สป. ๑๘๓๓. ๒ ใน สป. ว่า "แตน โกเณณ ตสุสุ ปาปิโ โหติ. ครรสาติ โญ ญูกิ ปฏิกุชติ." แปลตามนี้ว่า "ความลามก้อย่อมมีแก่บุคคลนั้นแนแน เพราะความ โกรธนัน. ถามว่า แก่ใคร ? ก็ว่า แก่บุคคลผูโกรธตอบบุคคลผูโกรธ.