การวิเคราะห์ความมัวหมองในพระธรรม : หน้า 89/239

ประโยค - มังกรดำนี้เริ่มแปล เล่ม ๔ หน้า ๘๙ ภายในท้องทางทางของช่างนั้น ด้วยอำนาจแห่งความมัวหมอง เมื่อวาริปิด ไม่อาจจะออกได้ อยู่เป็นทุกข์ในท้องช่างนั้น ตลอด กลางนาน ในวันหนึ่ง เมื่อฝนตก วาริปิด จึงออกไปสู่สมของ ดาบสองคันหนึ่ง สมทบองค์อุโบสถ เพื่อดึงความโลกแล้ว นอนอยู่ ในธารกถาปัญญาโปลสถ ควรประกอบวา (แสดงด้วย) ถาว่าเรื่องแห่งความเป็นผู้มัวหมอง จบ. [๒๖] อรรถกถาวีติสูตร และเอกนิบาต องค์ตรุนิกาย ว่า "ที่ความประกาศคุณที่ไม่มี และความเป็นผู้ไม่รู้จักประมาณใน การรับ ชื่อว่า ปัปจุฎตา ปัปจุฎตา นัน มาแล้วในพระอธิธรรม นั่นแห โดยนัยเป็นต้นว่า "บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มีศรัทธา คิดว่า "ขอชนรู้จักเราว่า มีศรัทธา" ดังนี้ บุคคลผู้ประกอบด้วยความ เป็นผู้ปรารถนาลามกนัน ย่อมตั้งอยู่ ในความเป็นคนลวกตา." ฤทธิภาวนีสูตร และเอกนิบาตองค์ตรุนิกายนันว่า "ความ ปรารถนาชั่ว คือ ลามก เลวทราม เพราะประกาศคุณที่ไม่มีอยู่ ชื่อว่า ปัปจุฎตา การประกาศคุณที่ไม่มีชนประจวบว่านอยู่ แก่นชหล่ออื่น ชื่อว่า ความประกาศคุณที่ไม่มี. [๓๐] ก็ในคำเป็นต้นว่า อสุภโฏ สมนา นี้พึงตราบวินิจฉัยดังนี้:"ผู้ใดไม่ศรัทธา ย่อมแสดงอาการดูดั่งมีศรัทธา, ไม่ใช่พระ- ขิญาเทพ ย่อมแสดงอาการดูดั่งพระขิญาเทพ ผู้นัน ชื่อว่า ปัปจุโฒ, ย่อมแสดงอย่างไร? คือภิกษุไม่มีศรัทธาในเวลาพามมนุษย์มาสู่การ ๑. ป.ส. ๒/๒๕๔. ๒. มปน. ปุจ. ๑/๑๘.