ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มังคล็ดทีปนีเล่ม ๔ หน้า ๑๓๑
นำไปสู่อาณาจักร ของไฟลังสรีระของ ๓ สัตว์มังเป็นต้นก่อน ด้วยคิดว่า
"สัตว์เหล่านี้มีกำลังน้อยกว่า" ภายหลังจึง่องสรีระของพระราชบุตร
แม่เมื่อให้อาหาร ก็ให้แก่ สัตว์มังเป็นต้นนั้นแหก่อน ภายหลังจึงได้
ให้ผลจากพระราชบุตรนั้น.
พระราชบุตร คิดว่า "ดาบสโกคนนี้ ไม่มั่นคือเรา ทำความ
บันเทือกแก่พวกสัตว์วิตฉาน" ผู้อาภามในดาบสนี้ พออยู่ได้ ๒-๓
วันแล้ว เมื่อจะไป คิดว่า "เราจัดดาบสนี้ ผู้มาตู่สำนักของตน"
จึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ เมื่อข้าพเจ้าได้ราญชมบัดแล้ว ขอ
ท่านพึ่งมา ข้าพเจ้าถูกอุปุญญาท่านด้วยปัจจัย ๕ ดังนี้แล้ว ก็หลีกไป.
ส่วนง เมื่อจะไป ไหว้ดาบสนี้แล้ว กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ
ท่านได้อุฏฐากแก่ข้าพเจ้านาน ก็ได้รับทรัพย์ประมาณเท่า
นี้ๆในที่โน่น เมื่อท่านมีด้วยทรัพย์ พึงไปในที่นั่น เรียกว่า "ทิพย์"
ดังนี้แล้ว ก็หลีกไป.
แม้นุฯ กล่าวว่าอย่างนั้นเหมือนกันแล้ว กล่าวว่า "เมื่อท่านมีกิน
ด้วยทรัพย์ ขอท่านไปในที่นั่น พึงเรียกว่า "อุบุณะ" ดังนี้แล้วก็
หลีกไป.
แม้นุฯกอกแทนตา "ไหว้พระดาบสแล้ว กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ
ทรัพย์ของข้าพเจ้าไม่มี แต่เมื่อท่านต้องการด้วยข่าวสารสุด พึงไปที่
อยู่ของข้าพเจ้า" ดังนี้แล้ว ก็หลีกไป.
พระราชบุตร ไปแล้วออกไปนานเท่าไร ก็ยังอยู่ในราช-
สมบัติ. พระโพธสัตว์ ใครจะทอดลอง ๓ สัตว์มังเป็นต้นก่อน จึงไปสู่