พระธรรมคำสอนเกี่ยวกับขันติและความอดทน : หน้า 198/239

Here's the extracted text from the image: ประโยค๕ - มังกรกัดทิพย์นี้เป้นเปล่า เล่ม ๔ - หน้าที่ 198 [๔๕๐] ดังได้กล่าวมา พระหมู่พี่น้องชาย ๔ คน โกรธพระ ศาสดา จึงค่าพระศาสดาโดยประการต่าง ๆ โดยนับตั้งแต่กล่าวแล้ว ในพระหมู่ส่งดู อันพระศาสดาแนะนำให้เรียบร้อย บวกแล้ว ต่อกาลไม่นานเลย ก็บรรจุพระอรหัต ภูมุทั้งหลาย พูดกันว่า "คุณ พระพุทธคุณน่อตรง" หนอ ก็พระศาสดา แม้ถูกพระหมู่เหล่านั้นแล้ว มีได้รสคำ อะไรก็ตาม กลับเป็นที่พึ่งของพวกเขาเหล่านั้นเสียอีก " พระศาสดา ทรงสั่งดำเนินแล้ว ตรัสว่า "ภูมุทั้งหลาย เรา เพราะความเป็นผู ประองค์ด้วยกำลังคือขันติ ไม่ประทุษร้ายในบุคคลผู้ประทุษร้าย จิง เป็นที่พึ่งของมหาชนโดยแท้" ดังนี้แล้ว จึงตรัสกล่าวในพระหมูณ- วรรครถบรรพุทธวาทว่า "ผู้ใด ไม่ประทุษร้ายบุคคลผู้อื่น ผู้ประหารและ จองจำ ยอมยอดล้นไว้ได้ เราเรียกผู้นั้น ซึ่ง มีกำลังคือขันติ มีสมุพล (คือบุตร) ว่า เป็น พระมหณี." [แก่อรรถ] อรรถกถาธรรมว่า "บรรดาบทเหล่านั้น บวกว่า อฏุโล เป็นต้น ความว่า ผู้ใด มีใจไม่โกรธ อดกลั้นไว้ได้ ซึ่งการกล่าวด้วย อัคโกสะตุ๑๐ การโบยด้วยฝ่ามือเป็นต้น และการองจำด้วย เครื่ององจำอึ๋งเป็นต้นนั้น เราเรียกผู้นี้คือผู้นั้น ผู้รู้ว่า มีกำลังคือขันติ เพราะความเป็นผู้ประกอบด้วยกำลังคือขันติ ผู้ว่า