การบรรโภจิวและการประกอบมณฑล : หน้า 67/239

ประโยค- มังสิตกัคติปีนี้เป็นเพล เล่ม 4- หน้า 67 นริศานเรนวา ความว่า การถอดเอาผ้าผ้ายบและละเอียดเป็นต้น ตามที่ได้แล้วกระทำ โดยทำเองที่จะเพียงพอแก่ไตรจิวมีอันตรวาสก เป็นต้น ที่จนประสงค์จะนำนันเเล บทว่า ติมณกุสติปุจฉฉานามมตุตตุสวา ความว่า ทำจิร พอปกปิดมณฑต 3 เท่านั้น อย่างนี้ คือ ถ้าเป็นผนังปิดมณฑลละคือ มณฑลเข้า ถ้าผ่านอเนกัน ปิดมณฑลหลุมคอ มณฑลเข้า ก็ประมาณ นั้น โดยอรรถ ย่อมเป็นประมาณดังกล่าวแล้ว โดยที่สอดอย่างตำเเหน่ง ไตรจิราวนั้นแล บาทว่า อวิริวา แปลว่า ไม่เกี่ยวไปแล้ว บทว่า อุวีริตวา แปลว่า ไม่เกี่ยวไปแล้ว บทว่า กุสติพุทธนกัครา ความว่า ในเวลาประกอบมณฑล เย็นเข้า กัน สองบาทว่า สตฺตว อวร สินวาระที่เย็น ๓ ครั้ง การไม่ทำความแปลกอะไร ด้วยการแสดงปิติพึง ชื่อ ว่ากัปสันใดโดย เพื่อจะแสดงประโยชน์ในการบรรโภจิวโดยตรง นั่นแลว่า การบรรโภจิวร่มสำเร็จ เพราะให้ถึงประโยชน์มีการ บำบัดเสียดังความหนาวเป็นต้น พระอรรถกถาจารย์ จงกล่าวว่า ว่าหาริโกปุปฺปฏิฏานามมตุตสาน ดังนี้ เพราะเหตุั้น พระ ผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า 'เพียงเพื่อจะปิดอวะจะเครื่องยังหรือให้ กำนิร.' บทว่า วุฏฏิติ ความว่า สันโดษย่อมไม่กำริบก่อน เพราะ ยังไม่ได้สัมภาระและทิฏฐิในบุคคล สองบาทว่า สาราณียรมนม ฌตวา ความว่า ดำรงอยู่ในความ เป็นผู้มีการบรรโภจิวโดยทั่วไป กับภิกษุทั้งหลายผู้มีศีล ปิณทปาคิ-