การขจัดมลทินด้วยปัญญา : หน้า 111/239

ประโยค ๒ มั่งคลาดที่เป็นเปล เล่ม ๔ หน้า ๑๑๑ พระศาสดาว ทรงแสดงว่า "พระมหามñez ธรรมดาบัญฑิต กระทำ กุลอีทละน้อย ๆ ในขณะ ๆ ย่อมขจัดมลทินของตนเสียโดยลำดับ ได้โดยแท้" ดังนี้แล้ว จึงรหัสวานนี้เป็นธรรม ร ธรรมกว่า [๓๑๐] "ผู้มีปัญญา ควรขจัดมลทินของตน ที่ละน้อย ๆ ในขณะ ๆ โดยลำดับไป เหมือน ช่างทองชำระสนิมแห่งเงินนั่น." [แก้อรรถ] บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อนุพุทธเพน คือ โดยอนุกรม ได้แก่ โดยลำดับ บทว่า เมธานิ คววามว่า ผู้ประกอบด้วยปัญญานู้เรื่อง ในธรรม กระทำกุลอีทละน้อย ๆ ในขณะ ๆ คือในโอกาส ๆ มากกว่านั้น คมุโณ รชฌสุภา คำว่าห เหมือนช่างทองชำระสนิมแห่งทองนั่น. บทว่า นิทฺฐม ความว่า พึงขจัด คือพึงปิดเปามสนิทขีอราคะ เป็นต้นของตน อธิบายว่า เหมือนอย่างว่า ช่างทองหลอมทองแล้ว บูใส่มือออกคราวเดียวเท่านั้น ย่อมไม่สามารถจะทำเครื่องระดับแปลก ๆ ได้ แต่เมื่อหลอม บูใส่มือออกบ่อย ๆ แต่นั้น ย่อมทำให้เป็นเครื่องประดับหลาย ๆ ได้หลายชนิด ฉันใด ผู้เป็นบัณฑิต กระทำกุลอีทละน้อย ๆ ขจัดมลทินของตนได้แล้ว ย่อมเป็นผู้มีมลทินน้อย อันขจัดแล้ว คือกำลเสมอได้ นั่นเอง.