นิทานแห่งการเกิดและเติบโต : หน้า 135/239

ประโยค - มังคลภิตญาที่เป็นเปล่า เล่ม ๔ หน้า ๑๓๕ ไปยังโคนต้นไทรกับหญิงพี่เลี้ยงนั้น เห็นทรงมีสีดังทอง จึงกล่าวว่า "แม่ กิจของเราสำเร็จแล้ว" เปลืองเอาท่อนผ้าสองเส้น ทาบประเทศ แห่งพก (ท้องน้อย) ด้วยเสื้อและมาลานเหงกร์ บอกความที่ตน คลอดบุตรแก่ปรัช แล้วอุ้มเอาทารกคลอดจากทิ้งนั้นแน่ มารดาบิดา ได้ตั้งชื่อของเด็กนั้นว่า นิครร. ในวันนั้นนั้นแล แม่หญิงสะใภ้ของอุปรเศรษฐี ไปสู่เรือนแห่ง ตระกูล เพื่อคลอดบุตร ได้คลอดบุตร ณ ภายในดังนี้แห่งหนึ่ง ในระหว่างทางแล้วก็กลับ ชนทั้งหลาย ตั้งชื่อเด็กนั้นว่า โต้โต. มหาเศรษฐี ให้นำเด็กทั้ง ๒ นั้นมาบ ในวันที่โครมาฤกษ์ เลี้ยงให้เติบโตพร้อมด้วยนิครรญาณั้นเหมือนกัน. เด็กเหล่านั้น เติบโตเจริญวัยด้วยกัน ไปเมืองตกสิกาล เรียนศิลปสำเร็จแล้ว เท่าจาริกไปในชนบท ถึงที่ใกล้กรุงเทพฯ โดยลำดบ จึงนอนอยู่ ณ โคนต้นไม้นั้น. ก็ที่ต้นไม้นั้น มีไก่หลายตัวอาศัยอยู่ บรรดาไก่เหล่านั้น ไก่ตัว อยู่ข้างบน ถ่ายวีรคศรีของไก่ด้วยข้างล่าง ไก่ตัวอยู่ข้างล่าง ถามว่า ใครถ่ายวีรนี้ลง?" ไต้ตัวข้างบน. อย่าโกรธเลย เพื่อน กันไม่รู้ จึงได้ลากลง. ไก่ตัวข้างล่าง เอ๋ย เข้าใจว่าศรีของเราเป็นที่ถ่ายเร็จ