ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มังคละลักษณะนี้นี้เปล่า เล่ม ๔ หน้า ๖๒
จนกว่าจะมา ก็ควร, เมื่ออันเตวาสิกเป็นต้นพอมาถึงแล้ว ควรให้
(ที่เดียว), เมื่อไม่อาจจะให้ ควรอธิบายฐานไว้. เมื่ออิจฉารึ่มอยู่ จะ
อธิบายฐานแม่เป็นผู้นบนก็อ่าว. ด้วยว่า จิรจิรәที่อธิบายฐานนั้นและ ผอ็
เป็นสันนิฐาน, จิรจิรที่อธิบายฐานแล้ว ไม่เป็นสันนิษฐี. นี้ชื่อสันนิษ
ปรัชญาชันต์โดย (สันโดยในการเว้นการสะสม). องค์ อัปภญู
เมื่อจะสละ ไม่ควรให้เพราะเห็นแก่หน้า, พึงตั้งอยู่ในสาราณียธรรม
แล้วสละให้ ดังนี้ นี้ชื่อว่า วิสชชันโดย (สันโดยในการสะอ).
[สันโดยในจิว ๒๐ ฉบับ]
[สันโดยในนิบาตปะ ๑๕]
ส่วนสันโดยในนิบาตปะ ๑๕ คือ วิถีกัลยาณโดย คมสันโดย
ปริยสนันโดย ปฏิกัลสันโดย ปฏิกุคัลสันโดย มัตตปกคุคัล
สันโดย โโลปุปวัสสนโดย ยกลาสันโดย ยกพลสันโดย
ยากสารูปสันโดย อุปกรณ์สันโดย ปริมาณสันโดย บริโภคสันโดย
สันนิษฐิปรัชญาชันต์โดย วิสชชันโดย.
บรรดาสันโดยเหล่านั้น ภิญญาผู้ดีกำลังหน้าแล้วก็รออยู่ องิษฐ
ภิญญผู่มื่ออธิอธิบายบทเป็นวัดร เที่ยวไปก็ด้วยหมู่แล้ว ใน
เวลาอุปัฏฐากพระเณรในเวลานั้น เมือพระเณรถามว่า " พรุ่งนี้
พวกเราจะเที่ยวบิณฑบาตที่ไหน ?" เรียนว่า "ในบ้านโน้น ขอรับ"
คิดถึงที่เพียงเท่านั้น จำเดิมแต่นั้นไป ไม่พิ้งรึก. ภิกษุผู่ไป
รู้อึกเดียว พิธีนตราในโรงสำรัศตริก. เมื่ออึกจำได้แต่นั้นไป
ย่อมเป็นผูคลาดเคลื่อนนอกเหนือไปากอริยวงศ์ นี้ชื่อว่า วิด้ก-