การควบคุมอารมณ์และความอดทนในชีวิต มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 4 หน้า 194
หน้าที่ 194 / 239

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการควบคุมความโกรธซึ่งช่วยให้บุคคลไม่รู้สึกเศร้าโศกในทุกช่วงเวลา โดยญาติและผู้ใกล้ชิดยกย่องความอดทนซึ่งเป็นลักษณะสำคัญของสัตบุรุษ คำสอนนี้เน้นความสำคัญของการอดทนต่อคำพูดและการกระทำของผู้อื่นเพื่อบรรลุความสุขและไม่ให้ตัวเองตกอยู่ในความเศร้าโศก นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความวิเศษของบุคคลที่มีความอดทนเหนือความโกรธ โดยยกย่องว่าความอดทนคือคุณธรรมสูงสุดที่สามารถแสดงออกได้ในทุกสถานการณ์.

หัวข้อประเด็น

-การควบคุมอารมณ์
-ความสำคัญของความอดทน
-การมีชีวิตที่ปราศจากความเศร้าโศก
-การยกย่องของญาติและเพื่อนฝูง
-คุณธรรมของสัตบุรุษ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๕ - มังคลัตถทีปนี เล่ม ๔ หน้า ๑๙๔ "บุคคลว่าความโกรธได้แล้ว ย่อมไม่เศร้าโศกในกาลไหน ๆ ญาติทั้งหลายย่อมสรรเสริญการสะความหมายสุข บุคคลควรอดกลั้นยามใดที่เขาว่าแล้วของชนทั้งปวง สัตว์บุกรทั้งหลาย กล่าวความอดทนนี้ว่าสูงสุด." [แก้อรรถ] บรรดาญาณเหล่านั้น สอนว่า โก๋ วีรยา ความว่า ทั้งงความโกรธได้ ย่อมไม่เศร้าโศก ความจริง บุคคลเมื่อความเศร้าโศกย่อมเศร้าโศกเพราะปฏิญจนี้เอง เพราะไม่มีความโกรธ ความโกรธจำเป็นที่ไหน เพราะเหตุนี้ ท่านจึงกล่าวว่า "ย่อมไม่เศร้าโศกในกาลไหน ๆ." บทว่า มุทธุปทาน ความว่า ญาติงหลายย่อมสรรเสริญละความโลภุ่คำวล่าคือความเป็นคนออกตญญู ซึ่งมีความโลภุ่คุณที่ผู้อื่นทำแล้วก่อนคนเป็นลักษณะ. บทว่า สพพล ความว่า ควรอดทน้อยคำหยาบของชนแม้ทั้งหมด ทั้งชั้นต่ำ ชั้นกลาง และชั้นสูง. สองบทว่า เอตุ ขนุติ ความว่า ความอดทนต่อคำของชนทั้งหมดใด สัตบุรุษทั้งหลาย คือบันฑิตในปาก่อนทั้งหลายกล่าวแล้ว คืออย่ำกล่าวความอดทนนั้นว่า สูงสุด. ก็เพราะความเป็นผู้ประเสริฐเป็นต้นของสัตว์ทั้งหลาย ใคร ๆ หาทอรู้ได้ด้วยเหตุเพียงว่าการเห็นรูปไม่, เพราะแม้สัตบุรุษย่อมปรารถนีย์ว่าสวยในรูปทรง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More