เรื่องราวของคนไม่เชื่อฟัง : หน้า 76/239

ประโยค๕ - มังคลติกานี้เป็นแปล เล่ม ๔ หน้า ๗๖ เป็นคนไม่มีศรัทธา ไม่ เลท่อใส อนมารดาคล่าวว่า "พ่อ วันนี้ เจ้า จงสมาทานอุโสธ ฟังธรรมในวิหารครอบครัวรุ่ง แม่จำให้ทรัพย์ พันหนึ่งแกเจ้า" เพราะความโลกในทรัพย์ จึงสมาทานอุโสธกำหนด ว่า "นี้อักไม่มีแน่ไหน" แล้วนอนหลับ ณ ภายใดธรรมาสน์ ตลอดคืนอังคาร เวลาเช้า ก็ไปสูเรือน รับเอาทรัพย์พันหนึ่งนี้แล้ว ดื่มข้าวอุ่ม เขาปรารถนาจะเดินเรือไปยังสมุทร ด้วยหวังว่า "เรา จักรวบรวมทรัพย์" ลำดับนั้น มารดาห้ามเขาว่า "พ่อ ในตระกูล นี้มีทรัพย์ถึง ๔๐ โกฎ อย่าไปเลย" เขาไม่เชื่อ จะไปให้ได้ มารคา ได้ยินวางหน้าไว เขาโกธร คิดว่า มารดานี้ยืนขวางขวางหน้าอยู่ได้ จึงข้ามมาราคีที่ตนประหาย ให้ล้มลงด้วยเท้า แล้วเดินไป. เมื่อเขา ขึ้นเรือไปอยู่ ในวันที่ ๓ เรือได้หยุดแล้ว มนุษย์ทั้งหลายจึงให้จับ สลดสำหรับทุกคนนี้ สถานนั้น ตกถึงขนานเดียวถึง ๓ หน มนุษย์เหล่านั้น จึงให้แพ้แก่เขาแล้วโยนลงในสมุทร เขาไปถึงเกาะ แห่งหนึ่ง เสวยสมบัติ吊กับพวกนางเวมนักปรต แม่งงามเวมนิก- เปรตนางนั้น กล่าวว่า ห้ามอย่าว่า "ท่านอย่าได้ไปทางอื่น ๆ เลย" (ก็ยังขึ้นไป) เมื่อชมสมบติที่คุณนั้น ๆ ไป พลาง ได้เห็นปรอ คนหนึ่งผู้ทรงจักรครโดยลำดำ จัดนั้นได้ปรากฏกูเป็นเขาดอก ปทุม นายมิติวันทุอ่อนว่า "ท่านจงให้ดอกปทุมมัน แกข้าพเจ้า" เปรตนั้น กล่าวว่า "นาย นี้ไม่ใช่ดอกปทุม มัน เป็นจักรถ" เขากล่าวว่า ท่านไม่ปรารถนาจะให้เข้างเจ้า จึง ลวงข้าพเจ้า ขำเข้าไม่เคยเห็นดอกปทุมหรือ ? เปรตตอนนี้ คิด