ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- มั่งคลอดนี้ปีนี้จะเปล่า เล่ม 4 - หน้าที่ 126
แห่งพระราชบิดา ทรงรับราชสมบัติ เป็นพระราชพระนามว่าประทุม
รับส่งให้สร้างโรงทาน 6 แห่ง ได้ทรงสมทรัพย์ให้ทานวันละ 6 แสน
ทุก วัน
ฝ่ายหญิงชั่วนี้ แบบบูรฎวินดานั้นนาบออกจากป่า เที่ยว
ขอทานไปในนิบินยู ยิ่งบูรฎวินดานั้นอยู่ ถูกมนุษย์ทั้งหมดหลายถามว่า
"บูรฎวิน เป็นอะไรของแม่?" จึงกล่าวว่า " ดินินเป็นลูกสาวของลุง
ของเขา, เขเปนลูก ขอของดิฉัน, ถูกทั้งหลายได้กินจินให้เขา
นี้เลย, ดินินนั้น เลี่ยงสามีของตนแม่ผู้โตที่ควรม่า จึงได้เที่ยว
ขอทานเลี้ยงดู" มนุษย์ทั้งหมดหลาย สำคัญว่า "หญิงนี้เป็นผู้นำเพ็ญ
บวิดวัตร (วัดในสมาธิ) จึงให้บูลเทอและภัทรมากว่าแล้วและให้กระเช้า
หวายอย่างแข็งแรง โดยบอกว่า " แบ่งให้สามีของแม่บังในกระเช้า
นี้ไปไถ่" ฝ่ายหญิงชั่วนั้น ทำอย่างนั้น เที่ยวไปอยู่ ถึงเมืองพาราณสี
เทียวบริบูรณ์ในโรงทานทั้งหลาย
พระโพธิสัตว์ พระราชทานนาถาวัดแก่ออก 8 คนบ้าง 10 คน
บ้าง ในโรงทาน ด้วยพระหัตถ์ของพระองค์ เมื่อเสด็จกลับ ไถ่ถอน
พระเนตรเห็นหญิงนั้นในทางเสดิ จึ่งรีรกล่าวว่า "นั่นอะไร?"
ราชบูรณ์ กราบทูลว่า "ข้าแต่สมเด็จเทพ หญิงผู้บำเพ็ญบัณฑิตศรหนึ่ง"
ว่าเจ้ารับสั่งให้เรียกหญิงนั้นมาด่า เทียวไปอยู่ ถึงเมืองพาราณสี
จากกระเช้าแล้วรีสถาม. หญิงนั้นได้กราบทูลโดยยกย่องนั้นเอง
พระราชว่าสว่า "เจ้าใช่หรือ? เป็นบริขาของพระประทุม- กุมาร ซึ่งเป็นดีกาของพระราชาองค์ในนั้น มีชื่อโโน ดำโลดในเขา