พระโพธิสัตว์และพระราชาในมังคลดิถี : หน้า 132/239

ประโยค ๕ - มังคลดิถีที่มีบูเล่ เล่ม ๔ หน้า ๑๓๒ ที่อยู่ของสัตว์เหล่านั้น แม้สัตว์เหล่านั้น ก็ออกจากที่อยู่ของตน ๆ มา ไหวพระโพธิสัตว์นั้น พระโพธิสัตว์นั้นกลับจากที่นั่นแล้ว ก็ไปร่ะ ทอดคงพระราชา จึงไปสู่พระราชอุทยาน พระอุทยุ่งนั้น ในวันรุ่งขึ้น เข้าไปสู่พระนครด้วยภิฏฐานวัตร. ในขณะนั้น พระราชา ประทับบนองค์ช้างตัวประเสริฐ กำลัง กระทำนประทับนั่งพระนคร พอทอดพระเนตรเห็นพระโพธิสัตว์นั้นแต่ ไกล ทรงดำรึกว่า "ตำแหน่งใด๋ ใจจะกินอยู่ในสำนักงานของเราจริงได้ มา เราจักให้ตีศรีษะของมันเสีย จนกว่านั่งยังไม่ประกาศคุณที่ตนได้ ทำแล้วแก่เรา ในท่ามกลางบริษัท" ดังนี้แล้ว จึงรับสั่งบังคับพวก ราชบูรษ ราชบูรษเหล่านั้น ไปไหว้พระโพธิสัตว์แล้ว ประทานทุก ๆ ทาง ๆ แพร่ง นำไปสู่ตลาดแกล้ง (ที่มฤค) ในที่ ๓ ถูกประหาร แล้ว ๆ พระโพธิสัตว์นั้น ได้กล่าวตามนี้นั่นว่า [๓๗] "จริงที่เดียว ได้ยินว่า นะทั้งหลาย บางพวก ในโลกนี้ กล่าวว่า ไม้กลอ่น้ำไป ประเสริฐกว่า นครงอิอิอิ ความว่า ได้ยินว่า เขาอ้อมพูดกัน จริงแท้ทีเดียว. บางกกล่าวว่า นรนา เอกอิอิอิ ความว่า บูรพมัญญิต บางพวกในโลกนี้. บางกล่าวว่า ภูจิ๊ ปลูกวิธี เสยโย ความว่า ไม้แห่งที่ลาย