ความมั่นน้อยและการดำรงพระศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 4 หน้า 96
หน้าที่ 96 / 239

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของภิกษุผู้มีความมั่นน้อย ที่ช่วยทำให้พระศาสนามีความมั่นคงและยั่งยืน โดยที่ความมั่นน้อยนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สนับสนุนให้เกิดความไม่เสื่อมสุขของพระสัทธรรม และเป็นการบูรณาการมวลชนให้มีความเสื่อมใส รวมถึงการสร้างบรรยากาศที่ดีเพื่อการดำรงอยู่ของพระศาสนาต่อไป สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-ความมั่นน้อย
-การดำรงพระศาสนา
-บทบาทของภิกษุ
-การเสื่อมสุขและไม่อันตรธาน
-บทเรียนจากพระธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๕ - มังคลติดตามปีนี้แปลเลย ๔ หน้า ๙๖ เจริญโดยยิ่งแก่นผู้เสื่อมใสแล้วโดยแท้ เพราะเห็นภูมิผู้มีความมั่นน้อย ก็มีหลาย เห็นภูมังผู้มีความมั่นน้อย เช่นกับด้วยพระมัชฌันติ- เกษะเป็นต้นแล้ว ย่อมสำคัญเพื่อจะเป็นผู้มั่นน้อย เพราะเหตุนี้ ภิกษุ ผู้มีความมั่นน้อย จึงชื่อว่า เป็นดูดวงตาของมหาชน. [๔๐] องค์ ภิกษุผู้มีความมั่นน้อย ชื่อว่า ย่อมทำพระศาสนา ให้ดำรงอยู่ได้นาน โดยพระคำว่า " ภิกษุทั้งหลาย ความเป็นผู้ มั่นน้อย ย่อมเป็นไปเพื่อดำรงมั่น เพื่อความไม่เสื่อมสุข เพื่อความไม่ อันตรธาน แห่งพระสัทธรรม.." [๔๑] ภิกษุปฏิคาหกสูตรนั้นว่า "บทว่า อนุปปนฺสุข ความ วาทาที่ยังไม่เกิด ย่อมเกิดขึ้นแก่บุคคลนั้น สงบว่า จงบูรณา โหติ ความว่า ย่อมเป็นดูดวงตาของมหาชน บทว่า วิริยจิตติ ความว่า ย่อมทำพระศาสนาให้ดำรงอยู่ได้นาน ด้วยการละกังวลภัยไม่เกิด ให้เกิด ขึ้น และด้วยการยังความเสื่อมใสให้เกิดขึ้นแก่มหาชน บทว่า คฤฑุม- ริยวิหาร คือ ในวิหารที่ตัวอยู่กับบ้านชื่อ คฤฑุมะรึพรฺ บทว่า "ภุกุงตุลย" ความว่า เพื่อชองการนั่งฺในเรือนนั้นนั่นเอง สงบว่า " คณุตว คมฤตุตาย ความว่า เพื่อความร่าเริงเอาไปในภายนอก จากเรือน บทงว่า รุจาดูกตาณ ได้แก่ คัครเนื่องนิติ บทงว่า จุฬปฺู- ซากึ คือ ผู้ทำการวนเวียน สงบว่า อุปจฺจโย ภวติ ความว่า มาหาชน ย่อมสำคัญเพื่อจะเป็นผู้มั่นน้อยเอง ด้วยการถึงภูมิคุณธิดี (คำเนินตามอย่างที่เห็นแล้ว ) ๑. อง. เอก. ๒๐/๒๔.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More