ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕ - มั่งคลาดนี้ป็นเปล เล่ม ๔ - หน้าที่ 165
อายตนกอตอ อยู่ กระทำกาลแล้ว บังเกิดในสวรรค์ เสวยสมบัติต่ออยู่
ในสวรรค์ จนถึงเวลาที่พระศาสดาของพวกเราส่งปรินิพพาน เมื่อ
พระศาสดาสิ้นปรินิพพานแล้ว บังเกิดในครุฑูลพารณฑ์ เขา
เจริญวัยแล้ว บวดในสนานของอาชีวา เป็นอาชีวชื่อ ชนโลละ
ได้เป็นผู้ประจําตระกูลของพระอริยมเหสีของพระเจ้าพินทุสาร พระ
นามว่า ธรรม ฯลฯ
ในกาลนั้น พระนางธรรมเทพวิทรง (พระอภิฤกษ) อสกฤษฏุรา
อยู่ ทรงคิดแพพระอุทารอย่างนี้ว่า "เราไปรับนบจะโยบพระจันทร์
ด้วยเท้าข้างหนึ่ง พระอาทิตย์ด้วยเท้าข้างหนึ่ง เถื่ากินดวงดาวก่อน
ลาหาก ภาคินีและหมู่ไม้ในป่า."
พระราชา ทรงยกเรือนนั้นแล้ว เพราะความที่พระองค์รง
ลดในอวย จึงสั่งให้ทำขนมเมืองใหญ่ ๒ อันแล้ว ศร่าว่า
"นี้พระจันทร์ นี้พระอาทิตย์" แล้วรับสั่งให้ทำบ่มมีฑลฐพัน
เหมือนดวง ขนมแดงงึ่งมืออาการตั้งก่อนลาหาก และขนมของกัด
เป็นครุฑปะไม้ ให้ชำระพระลานหลวงแล้ว ให้ปลาส สื่อภันซึ่ง
มีช่องข้างบน แล้วทรงเอาขนมของกัดที่ขึ้น ๆ จากช่องเสือภัน
แล้วศร่าว่า "นี้รกดิน" รับสั่งให้ทำแก้พระวิวิตพระประสงค์
แม้พระเทวี ก็ได้ทรงทำตามพระประสงค์แล้ว การเทพพระอุท
ได้หายไป
พระราชามิพระประสงค์จะทรงทราบความสำเร็จ (ผล) แห่งการ
แพ้พระอุทิ จึงตรัสสถานานิสนอาชิวา ชนโลนาชิวานัน กราบ