ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระเดช ทำภัตกิจเสร็จแล้วล้างบาตร ถวายแก่พระเดชกล่าวว่า
"วันนี้" ท่านจัดลำบากด้วยภูมิจารก่อน ตั้งแต่วันนี้ไป ชื่อว่า
ความเดือดร้อนด้วยภูมิจาร จักไม่มีแก่ท่านเลย คุณพ่อ" ตั้งแต่นั้นมา
ชื่อว่า พินทบาทที่มีราคาถูกกว่าทาบนะหนีง ไม่เคยเกิดขึ้น
แก่พระเดชเลย. นี้ชื่อว่า อามสปฏิสันทํ.
[ ธัมมปฏิสันทํ ]
ภิกษุทำปฏิสันทํานี้ พึงตั้งอยู่ในฝึกฝนแห่งการสงเคราะห์องค์
กัมมัฐานแก่กูนนั้น. พึงกล่าวสอนธรรม. พิงบรรเทาความรำคาญใจ.
พิงทำกิจที่ควรทำอันเกิดขึ้น. พิงให้อภาน ฑุฏฐาน มานัต และปริ-
วาส ฑ ผู้ควรบรรพชา พิงให้บรรพชา. ผู้ควรอุปสมบท พิงให้อุปสมบท.
แม้มี่ยกญาณี ผู้หวังอุปสมบทในสำนักตน ก็จะทำกรรมวาจาได้.
นี้ชื่อว่า ธัมปฏิสันทํ."
ชื่อภิกษาใบผณะที่นว่า " สองบวกา สุภฤทก ความว่า
อันภิญญู้ปรารถนาสงเคราะห์ท่าทันั้น ควรบอกให้, อธิษฐานา มิใชบอก
ให้พระเหตุเฉพาะและสักการะเป็นต้น. การงานที่ควรทำโดยแท้คว-
เป็นก็. นอกจากเป็นแค่กรณียะ: การออกรถอุบัติอีกนอกจาก
เป็นวุปฐาน."
[ อนามญญุติปทบาตรใหแก่ มาราคาปิ ]
[๒๔] อรรถกถา๚สังหารวัดในตรียปราชาวิหาว่า " อนาท-
มญญุติปานาคต ภิกษุพึ่งให้ แม้แก่มาราคาปิและบิดาก่อน. แม้ทาว่า
๑. สมุตฺ มหาวิกฺ. ๑/๕๖๖.