ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มั่งคั่งกันนี้นีเป็นแปล เล่ม ๔ - หน้า ๒๓
พรรคพวกแล้ว จักสามารถย่องพระศาสนาได้, ได้ขนพวกอื่นอุปถัมป์ ก็จิไม่สามารถ; เพราะฉะนั้น เราจักให้พระราชทานดอกโทษอมนต์เหล่านี้เสีย งัยแล้ว จึงพามาตย์เหล่านั้นไปสำนักพระราชาพร้อมกับพระกิจกุลมหิดลสถเสระผู้มาในวารนั้น. พระเดะ ๒ องค์นั้น ให้พระราชและอาจารย์เหล่านั้นอดโทษกันแล้วก็ไปสู่ที่เดิม.
ฝ่ายพระราชา ประทับอยู่ในเมืองประเทศ ๑๔ ปี กับ ๓ เดือน แล้ว อนามัยเหล่านั้นแวดล้อม เสด็จมาจากเมืองประเทศนั้น ปลงพระเจ้าทิยมพิษผู้รองราชามีภายหลังมิมีทั้งหมดแล้ว กลับเป็นพระราชาอีก จึงรับสั่งให้สร้างอภัยฑิฐิรภขึ้น. ดังนั้น นักปราชญ์ผิงทราบว่า พระเจ้าวิจกลามีอภัยฑิฐิราฐ มีที่สุด ๔๔๕ ปี กับ ๑ เดือน นักแต่พระสบมามสัมพุทธเจ้าโปรวิทยามา ภายหลัง แต่มหาวิหารพระเจ้าเทวานมิปิยติสละทรงสร้างไว้ ในปีนี้. ท่านให้สร้างวิหารนั้นสำเร็จแล้วทรงอธิษฐานพระกิจกุลมหิดลสถเสระผู้วายพระกระยาหารแด่พระองค์ในกาลก่อน. แล้วทรงมอบอาวุธบิ่นแก่นท่าน ทรงละลึกถึงอุปกรณ์ที่พระเจ้าจะทำไว้ในกาลก่อนอยู่ จึงทรงบำรุงโดยเคารพ.
เรื่องพระเจ้าปุณราช จบ.
[เรื่องอนาคมของพระเจ้าปุณราช]
[๒๐] อมาตย์ ๗ นายแม้นนี้แน ให้สร้างวิหาร ๕ ตำบล. แท้จริง บรรดาอมาตย์เหล่านั้น อมาตย์ ชื่อ อุดติยะ ให้สร้างทักษ-