มังคลัตถกิจและการพิจารณาธรรม : หน้า 149/239

ประโยค ๕ - มังคลัตถกิจนี้เป็นเปล เป็น ๆ ๔ - หน้าที่ ๑๔๙ บรรดาบทเหล่านี้ บทว่า ต ความว่า ภิกษุเข้าไปหากิฏิ ทั้งหลาย ผู้เป็นที่สุด ผู้เป็นกัลยาณมิตร ตลอดกาลโดยกาล ท่านกล่าวไว้ในอรรถกถาปาปัติสูตรนั้นว่า "บทว่า ปรปูฏกิจ ความว่า ย่อมาถามถึงประโยชน์และสิ่งไม่ประโยชน์ คือเหตุและ มิใช่เหตุ บทว่า ปรปูฏกิจ ความว่า ย่อมไตร่ตรอง คือ ย่อม พิจารณาถึงธรรมอันตนยังไม่รู้ว่า ourm6ับถามชื่อฉัน ฅฤๅภิกฺเขปนกิจสูตรนั้นว่า "บทว่า ปรปูฏกิจ ความว่า ย่อม ถามพระพุทธนึ้ที่ควรถาม โดยส่วนทั้งหลายตน. เหตุนี้ พระอรรถ- ถากรย์ จึงกล่าวว่า อุตตานุตกิฏิ กรณกิจน ปูฎกิจ บทว่า ปรปูฏกิจ ได้แก่ ย่อมพิจารณา." [วันอุโปสถโดยปกติ] [๓๘๕] ส่วนในอรรถกถาคำานสูตร ในติฏิวรรคน ปูฏ- ปิณฑานาสน์ ในคินิมาวิ องค์ครุณิยๅ ท่านกล่าวไว้ว่า "กรรมกล่าว ธรรม พระผู้พระภาค ทรงอนุญาไหวเดือนหนึ่ง ๑ ครั้ง." ชื่อว่า วรรค ๕ ในอรรถกถาคำานสูตรนั้น ได้แก่ วันอุโปสถ โดยปกติ ๕ วัน คือ ในชุมนปีกษ์ (ข้างขึ้น) ๕ วัน คือ วันที่ ๕ ที่ ๘ ที่ ๑๔, แม่นากฟักข์ (ข้างแรม) ก็เหมือนกัน คือ วันที่ ๕ ที่ ๑๔ วันฉบับ ถามว่า ดีที่สุด ๕ ไม่ได้มาใบมาลี ทั้งปวงมีช่อหรือ?" กล่าวว่า "จริง แต่ดีที่สุด ๕ นั้น พระธรรมสงฆา- รายตั้งไว้." ๓. มิโน ปู ๒/๑๐๔. ๒. มิโน ปู ๒/๑๑๒