ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มั่งคั่งท่านนี้แปล เล่ม ๔ - หน้า ๑๘
๓ โชนโดยรอบ ชาวเมืองอนุราษฎรข้ามแม่น้ำลำพบกันไม่ได้ ในทางไปเจ็ดคีรีวิหาร ขาดการสังจูรของประชาชนแล้ว
ต่อมาตวันหนึ่ง พวกโจรได้พากันไปด้วยหมายใจว่า " ถลบลั่น เจ็ดคีรีวิหาร " พวกคนในวัด แลเห็น จึงบอกแก่พระทีมภาถุง-
อภัยเฑาะ:
พระเฑาะ ถามว่า " เนื้อใสและน้ำอ้อยเป็นต้น มีไหม ? "
พวกคนวัด. มี ขอตรับ.
พระเฑาะ. พวกท่านจงให้แก่พวกโจร.
พระเฑาะ. ข้าวสารมีไหม ?
พวกคนวัด. มี ขอตรับ ข้าวสาร ผักสด และโครก ที่เขานำมาเพื่อส่งมอบ.
พระเฑาะ. พวกท่านจงจัดดัรให้แก่พวกโจร.
พวกคนวัด. ทำตามพระเฑาะสั่งแล้ว พวกโจรก็ภิกาขัดแล้ว ถามว่า " ใครทำการต้อนรับนี้ ? "
พวกคนวัด. พระอภัยเฑาะ พระผู้เป็นเจ้า ของพวกเรา.
พวกโจร ไปสำนักของพระเฑาะ ให้แล้ว กล่าวว่า " พวกเรากระผมด้วยหมายใจว่า " ถลบลั่นเอาของสงส์และของเจดีย์ " แต่กลับเลื่อนใส่ของการปฏิสันถวหน้าของพวกท่าน ตั้งแต่วินนี้ไป การรักษาที่ชอบธรรมในวิหาร จงเป็นหน้าที่ของพวกกระผม, พวกชาวเมืองมาแล้วให้ท่าน จงให้พระเฑาะดีขึ้น ดีตั้งแต่วันนั้นมา เมื่อชาวเมืองมาให้ท่าน พวกโจรนั้น ไปด้วยรับถึงฝั่งน้ำทีเดียว คอยระวัง