พระถัมนุปฏิฐิภาค ๙ - หน้า ๓ : หน้า 5/304

ประโยค - พระถัมนุปฏิฐิภาค ๙ - หน้า ๓ ๒-๓ ครั้ง ทราบเธอผู้ไม่รับคำตักเตือนว่า "ภิกษูนี่ไม่ทำตามคำของเรา" จึงกล่าวว่า "คุณ ถ้าถงั้น เธอจับปรากฏด้วยกรรมของตน" ดังนี้แล้ว หลักไป [น้องชายเสียคนเพราะถูกทอคั้ง] จำเดิมแต่เน้น ภิกษุทั้งหลายผู้มีศีลเป็นที่รัก แม้หลาอื่น ทอดทิ้งเธอแล้ว เธอเป็นผู้มีความประพฤติชั่ว อันพวกผู้มีความประพฤติชั่ว แวดล้อมอยู่ วันหนึ่ง คิดว่า "เราเลิกสวดปาฏิโมกข์" จึงถือพัดไปนั่งบนธรรมาสน์ในโรงอุโบสถแล้ว ถามว่า "ผู้มีอายุ ปาฏิโมกข์ ยอมเป็นไปเพื่ออภิญญาหลายผู้ประชุมกันแล้วในวันนี้หรือ ?" เห็นภิกษุทั้งหลายเสีย ด้วยคิดว่า "ประโยชน์อะไร ด้วยคำใดตอบที่เราให้กิญจ?" จึงกล่าวว่า "ผู้มีอายุ ธรรมก็ดี วินัยก็ดี ไม่มีประโยชน์อะไรด้วยปาฏิโมกข์ ที่พวกท่านจะฟังหรือไม่ฟัง" ดังนี้แล้ว ก็ลูกไปจากอาสนะ เธอยังศาสนาอคือปรีติของพระผู้พระภาคทรงพระนามว่ากัสสปโพสึส่งลงแล้ว แล้วอาราธนึงนี้ แม้พระโพธิ์น- เกราะ ก็ปรีติพานในวันนั้นเอง ในกลสั้นอายุ ภิกษุปีละ เกิดในเวลามหานรก มารดาและน้องสาวของเธอแม่นั้น ถึงกุฎีฐานติของเธอนั้นแห คำปรารภภิกษุ ทั้งหลาย ผู้มีศีลเป็นที่รักแล้ว ก็บังเกิดในอเวจีนาหรณรตนเหมือนกัน [โจรเกิดในเวลากล้วยอำนาจของศีล] ถึงในกาลนั้น บุรุษ ๕๐๐ คน ทำโจรกรรมมีการปล้นชาวบ้าน เป็นต้น เป็นอยู่ด้วยกิริยาของโจร ถูกพวกมนุษย์ในชนนบทตามจับแล้ว