พระสารีบุตรเถระ เรื่องราวและความสำคัญ : หน้า 173/304

ประโยค - พระเมตตาปฏิรูปฉบับ แปล ภาค ๙ หน้า 171 ๖. เรื่องพระสารีบุตรเถระ [๒๒๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวลากระ สารีบุตรเถระ ตรัสพระธรรมเทสรานิว่า "ยมฑูฎ ฐม ฆิ วิชเนยยุ" เป็นต้น. [พระสารีบุตรเถระในพระอัสสชิผู้อาจารย์] ได้ยินว่า ท่านพระสารีบุตรนั้น จำเดิมแต่ตำแหน่งที่ท่านฟังธรรมใน สำนักงานพระอัสสชิระแล้วบรรลุโลภติดผิด สันว่า "พระเถระ ยอมอยู่ในทิคา" ก็ประคองอัญชลีไปทางทิคานั้น นอนหันศรีะไปทาง ทิคั้นแล. กิริยาทั้งหลาย กล่าวว่า "พระสารีบุตรเป็นจิตฤกย์ ถึงวันนี้ ก็เทียวบอบน้อมทิ้งหลายอยู่" ดังนี้แล้ว กราบคุณเนื้อความมันแค่ พระตถาคต. พระศาสดา รับสั่งให้เรียกพระเถรมาแล้ว ตรัสถามว่า "สารีบุตร นัยว่า เธอเที่ยวบอบน้อมทิคทั้งหลายอยู่อย่างไร?" เมื่อพระเถระ กราบคุณว่า "พระเจ้าข้า พระองค์ท่านน้อยทรงทราบความเป็นคือ อันบอบน้อมหรือไม่บอบน้อมทั้งหลาย ของข้าระองค์" ดังนี้ แล้ว, ตรัสว่า "ภิญฑุ่งหหลาย สารีบุตร ย่อมไม่นอบน้อมทิคทั้งหลาย, แต่เพราะความที่เธอฟังธรรมจากสำนักงานพระอัสสชิระแล้วบรรลุ โลภติดผิด จึงนอบน้อมอาจารย์ของตน เพราะว่า ภิญฑุอิตอาจารย์