พระภิษุผู้เคยเป็นนักฟ้อนในพระธรรมเทศนา : หน้า 286/304

ประโยค - พระภิษุพระชัษฎ์ถูกฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 284 ๔๕. เรื่องภิษุผู้เคยเป็นนักฟ้อนรูปที่ ๒ [๒๘๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อเปรื่องอยู่ในพระนครวัน ทรงปรารถภิษุผู้เคยเป็นนักฟ้อนเหมือนกันรูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "หิตวา รติญฺญ" เป็นดังนั่น. [พราหมณ์ล่ะความยินดีและไม่ยินดีไม่ได้] เรื่องเป็นเช่นเดียวกันเรื่องก่อนนั้นแหละ. แต่ในเรื่องนี้ พระศาสดา ตรัสว่า "ภิษุทั้งหลาย บุตรของเราละความยินดี และความไม่ยินดีได้แล้ว คำอยู่" ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า:- "เราเรียกบุคคลนั้น ซึ่งจะความยินดีและความไม่ยินดีได้แล้ว ชื่นชม ไม่มียุ่งครองโลก ทั้งปวง ผู้แก่กล้ากว่า เป็นพรหมมณ์." [แก่อรรถ] บรรดาบาทหลั่นนั้น ว่า รดี ได้แก่ ความยินดีในกามคุณ ๕ บทว่า อติ ได้แก่ ผู้จะอาในภพ. บทว่า สติรูป ต ได้แก่ ผู้บรรลุแล้ว. บทว่า นิรูปิ ได้แก่ ผู้ไม่มีปกิเลส. บทว่า วีร ความว่า เราเรียนบุคคลผู้ครองบังลังก์โลกทั้งหมด ได้แล้ว คำว่าอยู่ ผู้มีความแก่แล้วก็คือเห็นปานนั้นว่า เป็น * พระมหาสันน ป. ช. ๕ (ปัจจุบันเป็น พระธรรมวราจารย์) วัดนราธรวาสนุศรี กรมแปล.