การถวายอ้อมแก่พระจิตแผ่พุทธะ : หน้า 249/304

ประโยค - พระอัครม์ทัตถูงทับจุกแปล ภาค ๙ หน้า ที่ 247 [น้องชายถวายอ้อมแก่พระจิตแผ่พุทธะ] เขาพอเห็นพระจิตแผ่พุทธะนั้น มีจิตเลื่อมใส จึงลดผ้าผม นบภูมิประเทศสูงกว่า แล้วมันก็ดีให้พระจิตแผ่พุทธะนั่ง ด้วยคำว่า "มินั่นตั้งนี้ ขอบ" แล้วก็กล่าวว่า "ขอท่านน้อมมาตร มาเถิด" ได้แก่ที่ผูกคล้องอ้อม วางไว้เบื้องบนมาตร.รสไหลลงเต็ม มาตรแล้ว. เมื่อพระจิตแผ่กพระธดียร (อออ) นันแล้ว, เขาคิดว่า "ดีจริง พระผู้เป็นเจ้านอเรานี้รส (อออ) แล้ว, ถ้าผูชของเรา จักให้บุคคลาม, เราก็จจักให้ดูคล่า; ถ้าจักให้รานส่วนบุญมา, เราก็ จักให้ส่วนบุญ" แล้วก็กล่าวว่า "มินั่นต่านน้อมมาตรเข้ามาเกิด ขอ รับ" แล้วได้แก่ล้อยแม่ที่ ๒ ถวายรส. นั่นว่า เขานได้ มีความคิดที่จะล่วงแม่นี้มีประมาณเท่านั้นว่า "พี่ ชายของเราสังกัดอ้อมสื่อเอาไว้อย่างนี้" ส่วนพระจิตเอก พุทธะ เป็นผู้ใครจะแบ่งรสอ้อมนั้นกับด้วยพระจิตแผ่พุทธะเหล่าอื่น เพราะความที่คนมีรสอ้อมลำแกรน จึงรับไว้เท่านั้น แล้วก็ยังอยู่. เททราบอาการของท่านแล้ว จึงไหว้ด้วยบุญจากประดิษฐ์ ตั้ง ความปราถนาว่า "ท่านขอรับ รสอันเลิศนี้ได้" ที่จะผมถวาย แล้ว, ด้วยผลแห่งรสอันเลิศนี้ กระผมพึงเสวยสมบัติในเทวโลกและ มนุษย์โลก ในที่สุด พึงบรรลุธรรมที่ท่านบรรลุแล้วนั้นแแล." แม้พระ ปัญจจกพุทธะ ก็กล่าวว่า "ขอความปราถนาที่ท่านตั้งไว้แล้ว จง สำเร็จอย่างนั้น" แล้วก่อโมทน่าเก่า ด้วย ๒ กรกฎาคม "อิงฉิฏิ