พระธัมม์ทุทธ ภาค ๘ - พระอรหันต์และความเลื่อมใส พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 8 หน้า 152
หน้าที่ 152 / 304

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ พระศาสดาตรัสถามภิกษุทั้งหลายเกี่ยวกับการกราบบังคมพระศาสดาและความอับอายที่เกิดจากความรู้สึกต่างๆ รวมถึงการกล่าวด้วยความเลื่อมใสในพระอรหันต์ ซึ่งพวกเขาไม่รู้สึกเยินดี จากนั้นพระองค์ก็ทรงให้คำแนะนำในการพยายามต่อต้านกิเลสและบรรลุพระนิพพาน โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเข้าใจในความสุขที่เกิดจากการปล่อยวางและความปราถนาต่อโลก.

หัวข้อประเด็น

-พระศาสดาและการสนทนา
-ความเลื่อมใสในพระอรหันต์
-การพยายามบรรลุพระนิพพาน
-กิเลสและการปล่อยวาง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมม์ทุทธถูกแปล ภาค ๘ - หน้า 150 วิหาร ถวายบังคมพระศาสดา กราบกูลเนื้อความนั้น. [ไม่เป็นอาบัติเพราะมิยินดีต่อท่านนั้น] พระศาสดา ตรัสเรียกกิญจังหลายมาแล้ว ตรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย ข้ออันอย่างไร เมื่อภิกษ หล่านั้นกราบกูเนื้อความนั้น แล้ว จิงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเธอยินดีว่าตะว่า เป็นพระอรหันต์อยู่หรือ" พวกภิกษุ พวกข้าพระองค์ไม่เยินดี พระเจ้าข้า. พระศาสดา เมื่อเป็นเช่นนั้น คำนี้ เป็นคำกล่าวด้วยความเลื่อมใสของมนุษย์ทั้งหลาย ภิกษุทั้งหลาย ไม่เป็นอาบัติในเพราะการกล่าวด้วยความเลื่อมใส, ก็แลถืออย่างหนึ่ง ความรักใคร่ในพระอรหันต์ทั้งหลายของพราหมณ์ มีประมาณอย่าง; เหตุนี้ แม้พวกเธอดัดกระแสค้นหาแล้วบรรลุพระอรหันต์นั้นแล้ว ควร" ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :- "พราะมหณี ท่านจงพยายามกัดกระแสต่นหา, จงบรรเทากามทั้งหลายเสีย, ท่านรู้ความสิ้นไปแห่งสัมทั้งหลายแล้ว เป็นผู้รับพระนิพพาน อันอะไร ๆ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์." [แค่ครรภ์] บรรดาเทหล่านั้น ว่า ปฐกุมมะ เป็นนั้น เช่นว่า ชื่อว่ากระแสตันหา ใคร ๆ ไม่อาจเพื่อจะตัดได้ด้วยความพยายามมิประมาณน้อย; เหตุนี้ท่านจงพยายามกัดกระแสันนั้น ด้วยความมาก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More