พระวิมลทัศนุภาพ เล่า ภาค ๔ - หน้าที่ 164 : หน้า 166/304

ประโยค - พระวิมลทัศนุภาพเล่า ภาค ๔ - หน้าที่ 164 พระผู้เป็นเจ้าสมบูรณ์ด้วยคุณ" ดังนี้แล้ว หมอรองเท้าของพระเณร เรียว่า "ขอท่านจอดโทษแก้กระผมเกิด ขอบรับ" เมื่อพระเณร กล่าวว่า "นี่อะไรน่ะ ?" จึงเรียนว่า "กระผมประทานท่านเพื่อประสงค์จะทดลองดู." พระเณร กล่าวว่่า "ช่างเถิด, เรอดโทษให้ท่าน." พราหมณ์ จึงเรียนว่า "ท่านผู้เจริญ ถ้าท่านถอนโทษให้กระผมไซร้, ก็อต้องนั่งรับภิญญในเรือนของกระผมเณร" ดังนี้แล้ว ได้รับบาตรของพระเณร ฝายพระเณร ได้ให้นาฏคตรแล้ว พราหมณ์ นำพระเณรไปเรือน องคาสแล้ว. พวกมานุษย์ โกรธแล้ว ต่างก็ดิ้วว่า "พระผู้เป็นเจ้าของพวกเราผู้หาโทษมิได้ ดูพารามณ์นี้ประหารแล้ว, ความพึ่งมาจากท่อนไม้ไม่มีแก่พาหามนั่นน่ะ, พวกเราจับมันเสี้อนในที่นี้เทละ" ดังแล้วมีอา้งดินและท่อนไม้เป็นต้นในมืิอ ได้ยังชุมนุมอยู่ที่เรือนของพราหมณ์. พระเณร ลูกนี้เดินไปอยู่ ได้ให้นาฏคตรในมือของพราหมณ์ พวกมนุษย์ เห็นพราหมณ์นั่นเดินไปค้าพระเณร จึงเรียกว่า "ท่านอรบิ ขอท่านจงรับบาตรของท่านแล้วให้พราหมณ์นั้นกลับเสีย" พระเณร กล่าวว่า "นี้เรื่องอะไรกัน ? อุบาสก." พวกมนุษย์ พราหมณ์ประหาษท่าน, พวกกระผมจับกุฏิ ที่ควรดำเก่าเขา. พระเณร ก็ท่านถูกพราหมณ์นี้ประหาษหรือ, หรือเราถูก ?