พระจีนปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ หน้า 21 : หน้า 23/304

ประโยค - พระจีนปฏิทินฉบับแปล ภาค ๙ หน้า 21 ในก่อนอีก.." เขาได้ความเกิดขึ้นแห่งศรัทธาเพราะโอกาสนั้นแล้ว ได้ยังจุดฉุกเฉินให้เกิดขึ้นอีก ลำดับนั้น พวกชาวชุน่านนเขาปูสู่สวรรค์ลง ให้พนอนหายบนหลาว ด้วยคติว่า "พวกเรากำม่าเสีย." เขาไม่กลัว ไม่สะดุ้ง [พวกมนุษย์ยินประหลาดใจเพราะเห็นเขาไม่กลัว] ลำดับนั้น มนุษย์ยังหลาย ผู้เขาอยู่ในศรัทธา ลำบากเด็ด เมื่อเครื่องประหารทั้งหลายมีดบ กลก และโตมรงเป็นต้นแก่เขา เห็นเขามีสะดุ้งเลย ต่างพวกว่า "ผู่เจริญทั้งหลาย พวกท่านงดูบูรษ คนนี้ดีด เขาไม่หวั่นไหว ไม่สะกะทรานในทามกลางแห่งบุรุษผูมีอาวุธในมือ แม้หลายร้อยคน, โอ ! น่ากลัวจริง" ดังนี้แล้วก็มีความอัศจรรย์และประหลาดใจ บันลือสั้นสั้น (ไบ) กรุงเทพเรื่องนั้นเด่นพระราชา พระราชา ทรงสงบเหตุนั้นแล้ว ตรัสว่า "พวกท่านงปล่อยเขาเสียเถิด" ดังนี้แล้ว เสด็จไปแม่งสำนักพระราชา กรุณูล เนื้อความนั้นแล้ว พระสาดา ทรงเปล่งพระโอษฐ์ไปแล้ว เมื่ออ่าทรงแสดงธรรมแก่เขา จึงตรัสพระคาถานี้ว่า : - "บุคคลใด มือกลั้วดูมูไม่อ้อนตั้งอยู่ในป่า ออกแล้ว น้อมไปในป่า (คือ ตำรธรรม) พัน ๑. โดม หอชัด ๒. Full of wonder and surprise เต็มไปด้วยความอัศจรรย์และประหลาดใจ.