เรื่องพระสารีบุตรเถระ : หน้า 165/304

ประโยค - พระจัมปัททุถูกแปล ภาค ๔ - หน้า page 163 3. เรื่องพระสารีบุตรเถระ [๒๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวทราวัน ทรงปรารถพระสารี- บุตรเถระ ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "น พุทธมณฑล" เป็นต้น. [พระเถระถูกพราหมณ์ดี] ได้ยินว่า มนุษย์เป็นอันมาก ในที่แห่งหนึ่ง กล่าวคุณากของ พระเถระว่า "นาม พระผู้เป็นเจ้าของเรา ประกอบแล้วด้วย กำลังอันดีนั้น เมื่อชนเหล่าอื่น ค่าอยู่ก็ตาม ประหารถอยู่ตาม แม้เหตุ สักว่าความโกรธ ย่อมไม่มี." ครั้งนั้น พราหมณ์ฉลาดเทวดาหนึ่ง ถามว่า "ใครนั่น ไม่โกรธ" พรวมนุษย์. พระเถระของพวกจัน. พราหมณ์ฯ. บุคคลผู้อ่านให้ท่านโกรธ จักไม่มีจะมัง ? พรวมนุษย์. พราหมณ์ฯ ข้อนั้น หามไม่. พราหมณ์ฯ. ถ้าเช่นนั้น เราจักชี้ให้ท่านโกรธ. พรวมนุษย์. ถ้าท่านสามารถโยง ก็ยังให้พระเถระโกรธเกิด. พระเถระฯ คิดว่า "เอาเถอะ, เราจะรู้จักที่ควรทำ" ดังนี้แล้ว เห็นพระเถระเข้าไปเพื่อกิเลส จึงเดินไปโดยส่วนข้างหลัง ได้ให้การ ประทานด้วยฝ่ามืออย่างแรงที่กลางหลัง. พระเถระฯ ได้คำนี้ถึงแล้วว่า "นี้ชื่ออะไรนะ" เดินไปแล้ว. ความเร่งร้อน เกิดขึ้นทั่วสรีระของพราหมณ์. เขาตลบใจว่า "แหม * พระมหาชนุปถัมป์ วัดบรมวิลาส แปล