พระมหามัทธิทูรฉกฉลภาค ๘ - หน้าที่ 261 : หน้า 263/304

ประโยค - พระมหามัทธิทูรฉกฉลภาค ๘ - หน้าที่ 261 ได้นิว่า นั่นเป็นผลแห่งรัตนะที่เขาโปรลงทำให้เป็นทรายในบริเวณพระคันภิธิ [ พระเจ้านิมิสสารมีพระประสงค์จะชมปราสาท ] เมื่อมหาน ถือเอาอาวรณ์ และทรัพย์ตามความปรารถนา ไปอยู่อย่างนั้น พระเจ้าพิมพิสาร มีพระประสงค์จะทอดพระเนตรปราสาทของโสดิกเศรษฐีนี้นี่บัง เมื่อมหามาอยู่ จึงไม่ได้โอกาสแล้ว ในกาลต่อมา เมือพวกมนุษย์น้อยลง เพราะถือวัตถาการ และทรัพย์ตามความปรารถนาไปแล้ว พระราชา จึงราศึบัดดาบของ โศกิตะว่า "ฉันมีความประสงค์จะชมปราสาทของบุตรของท่าน." บิดาของโศกิตะนั้น กราบทูลว่า "ดีละ สมติทีพ" แล้วไปบอกแก่บุตรว่า "พระราชมีพระประสงค์จะทอดพระเนตรปราสาทของเจ้า," เขาว่า "ดีละ คุณพ่อ ขอพระองค์สิดิวาดิ." พระราชา ได้เสด็จไปในทันนั้นพร้อมด้วยข้าราชบริพารเป็นอันมาก. ท่าสู้ผู้ต่อความทักทายกายมิได้ ก็ถวายมือแต่พระราชา พระราช ทรงละอาย ด้วยทรงสำรวมว่า "ภรรยาของเศรษฐี" จึงไม่ทรงวางพระหัตถ์ที่แขนของนาง. พระราช ทรงสำคัญจะสิ่ม ที่ชุมประตูที่ทั้งหลายว่า "ภรรยาของเศรษฐี" อย่างนั้น จึงไม่ทรงวางพระหัตถี่บนแขนของทาสี่เหล่านั่น โศกิตะเศรษฐี มาถ้อนรับพระราชาวงบังคมแล้ว อยู่เบื้องพระปญญาคม์ ก็ราบทูลว่า "บ้านฉันสมติทีพ ขออัญเชิญไปบ้างหน้าเถิด" แผ่นดินที่ประดับด้วยแก้วมณี ย่อมปรากฏแก่พระ