พระมหาเปินตกเถร: ปัญหาและบทเรียน : หน้า 218/304

ประโยค - พระธัมม์ทัตถูกอปลัแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 216 ๒๔. เรื่องพระมหาเปินตกเถร [๒๘๙] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระยุคลเทวะทรงปรากฏพระมหาเปินตกเถร ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "ยุสุ ราโค จ" เป็นต้น [มหาเปินตกะบัณฑิตพระผู้เฒ่าวิหาร] ความพิสดารว่า ท่านมหาเปินตกนั้น บัณฑิตพระผู้เฒ่าเปินตกะ ผู้ไม่อาเพื่อกระทำ (ท่อง) คาถาหนึ่งให้คล่องแคล่วได้โดย ๕ เดือน ออกจากวิหารด้วยว่า "เธอเป็นผู้ภัณฑ์ในพระศาสนา ทั้งเป็นผู้เสื่อมแล้วจากโกะของคฤหัสถ์ ประโยชน์อะไรของเธอด้วยการอยู่ในวิหารนี้ เธอจงออกไปเสียจากวิหารนี้" แล้วโปรดุ ภิกษุทั้งหลาย สนทนากันว่า "ผู้มีอายุทั้งหลาย กรรมอันนี้พระมหาเปินตกะทำได้ ชรอความโกรธย่อมเกิดขึ้นแน่แกพระนิสสัทพหลาย" พระศาสดา เสด็จมาแล้ว ตรัสถามว่า "ภิญญาทั้งหลาย บัณฑิตพวกนี้พวกเธอนั่งประชุมกันด้วยอึ๋ยอะไรหนอ?" เมื่อภิกษุนั่นกราบทูลว่า "ด้วยอึ๋ยคำอันนี้" จึงตรัสวา "ภิญญาทั้งหลายกิเลสทุกหลายในมะเป็นนั้น ย่อมไม่มีแก่พระนิสสัทพังหลาย แต่บัณฑิตของเราทำกรรมมั่น เพราะความที่ตนเป็นผู้มุ่งอธรรรมเป็นเบื้อง * พระมหาสีลา ป. ๓ วัดมหาวีรา แปล.