ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมปทัฏฐถูกแปลภาค ๙ หน้า ที่ 137
"ในกลก่อน เราเป็นผู้เช่าอันเนรามะ เป็นคน
เชิญใจ ขนหนูกา เราถวายบิณฑบาตแก่พระ-
อรูปปฐมจงอภิวาทะ พระผู้เจ้า!"
[พระเถระลังถึงสหายเก่า]
คราวนั้น ท่านได้มีความปรีวิตกะนั่นว่า "สมณะเศรษฐีผู้เป็น
สหายของเรา ได้ให้ทานปะนแล้วรับส่วนบุญจากบิณฑบาตซึ่งเรา
ถวายแก่พระอรูปปฐมในกาลนั้น บัดนี้ เกิดในที่ไหน
หนอเอะ ? ทันนั้น ท่านได้สิ่งเศรษฐีในนั่นว่า บ้านชื่อวุ่นมุน-ทะ-
นิคม มีอุฑฐินเขาใกล้ดงไฟไหม้ อุบาสกชื่อหมุนทะ ในมุนฑ-
นิคมนั้น มีญาติ ๒ คน คือมาหสมุนะ จูฬสมุนะ ในบุรุษ ๒ คนนัน้น
สมุนเศรษฐี เกิดเป็นจูฬสมุนะ" ก็แล้วครั้งเห็นแล้ว คิดว่า "เมื่อ
เราไปที่นั่น อุปกรณ์จะมีหรือไม่หนอ ?" ท่านใคร่วาญอยู่
ได้เห็นเหตุนี้ว่า "เมื่อเราไปในที่นั่น จูฬสมุนะนั้นอายุ ๓ ขวบเท่า
นั่นจึงออกบวช และบับบรรดาพระอรหัตในเวลาปลงผมเสร็นันเอง:"
ถึงก่อนานครั้งนั้นแล้ว เมื่อภายในกลกอบฝนใกล้เข้ามา จึงไปทางอากาศ
ลงที่ประตูบ้าน สวนมุนฑอุบาสก เป็นผู้เคยของพระเถระ-
แม้นในกลกก่อนเหมือนกัน เขาเห็นพระเถระครองจิวในเวลาบินทุ-
บาด จึงกล่าววะมาหสมุนะผู้ปรดว่า "พ่อ พระผู้เป็นเจ้าอนุรุทธะ-
เณรของเรามาแล้ว เจ้าของไปรบมาตรของท่านให้ทันเวลาที่ใคร ๆ
คนอืนอันไม่รับบาตรของท่านไป; พ่อก็ให้เขาออสะนะไว้."
มหาสมุนะได้ทำอย่างนั้นแล้ว อุบาสก องคพะระภายในเรือน